m Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

prima Magistrarum Piarum schola aperta est, ad quam omnis conditionis

puellae confluxerunt. Nobiles romanae matronae, non minus quam prin-

cipes viri, Praesules et Cardinales opus tam feliciter inceptum magnopere

laudarunt; et pia Fundatrix licet paucos menses Romae morata sit, tam

sancte se gessit, tantaque virtutis exempla prodidit, ut sanctitatis famam

singularem, in Urbe quoque sibi conciliaverit. Faliscodunum reversa humi-

lis Christi ancilla, unico suffisa consilio ut plurimas Deo animas lucrifaceret,

ad Magistrarum Piarum institutum amplificandum se totam pro viribus

convertit ; ipsa namque nihil parcens laboribus plurimas alias scholas

aperuit non in Faiiscodunensi tantum dioecesi, sed in pluribus aliis ut in

Soanensi et Pitilianensi, Cosimi Tertii Etruriae Principis potissimum fulta

praesidio, et Balneoregiensi, Nepesina, Aquaependensi, Tudertina, Sabinensi

aliisque hac in ipsa Urbe, in qua plures aliae scholae Magistrarum Piarum,

cura praecipue et impensis Apostolicae Sedis, patuerunt. Omnes autem

et singulas scholas istas et sui instituti domus sancta Fundatrix, suae

non modo commoditatis sed valetudinis immemor, non itinerum asperitate,

non caeli inclementia, non hieme, non aestu deterrita, indefessa lustra vit;

ac in suis apostolicis peregrinationibus non sibi curae scholas tantum habe-

bat, sed pluribus in locis ipsa piis exercitationibus excolere consuevit mulie-

res, quae ad eam confluebant, ac tanta sive in dicendo sive in hortando

vi ac suavitate pollebat, ut uberes audientium lacrimas excitaret, innumeras

ad meliorem frugem animas perduceret, pluresque quoque perditas mere-

triculas ad officium revocaret. Singularis etiam in ea patuit fortitudo in

perferendas contradictionibus ac vexationibus, quae quidem ipsi non defue-

runt, donec apostolicis fracta laboribus, sexaginta annos agens, diro ac

diuturno consumpta morbo, quem mira patientia et hilaritate sustinuit,

sui obitus praenuntiato die, circumdata filiarum moerentium cohorte, eis

benedicere mense Martio anno millesimo septingentésimo trigesimo se-

cundo, in festo salutatae ab Angelo Beatissimae Virginis, quam ab infantia

vehementi affectu et singulari devotione semper coluit, ad instar candidis-

simae columbae caelum intuens, placidissime efflavit spiritum. Urgentior

populi frequentia, cum parentalia persoluta sunt: raro tot amoris gratique

animi testimonia visa fuere; eademque die sui obitus prodigia, Luciae

invocata ope, e venerunt. Miraculorum copia in dies succrescente, Servae

Dei sanctitatis fama ab eius obitu ad nostra usque tempora, etsi tam

longa annorum series effluxerit, nunquam imminuta est, immo praeclaris

inclaruit signis, quibus omnipotens ipse Deus, mirabilis semper in sanctis

suis, ancillae suae sanctitatem confirmare visus est. Quam ob rem de Bea-

torum caelitum honoribus ipsi Famulae Dei decernendis impulsu praecipue

dilectae Filiae Rosae Leoni, sedulissimae Magistrarum Piarum Instituti

antistitae generalis, ad Sacrorum Rituum Congregationem agitari causa