MATRIMONII 4 3 9

Ad matrimonium deveniendo de quo agitur , consultor censuit ipsius nullitatem haud probatam fuisse sufficienter, variis de causis. Et L quia assertiones Ioannis, postulantis declarationem nullitatis matrimonii, nullam fidem merentur, tum quia testimonium profert de seipso et in propriam uti- litatem , tum quia eius testimonium falsitatibus et contra- dictionibus comitatur , ceu ex actis processus facile evinci potest. Agitur enim de homine qui minatur relinquere religio- nem catholicam, ut in secta protestantica uxorem haereticam ducere valeat. Parochus autem retul i t , Ioannem esse ho- minem garrulum , impium, vilem , et talem qui patriam, patrem fidemque denegare capax omnino sit, pauco pro ar- gento. Nec affectum erga fidem eum movere ad quaeren- dam declarationem nullitatis matrimonii , ait Parochus idem. 2. Quia testes inducti ad probandum matrimonium con- tractum fuisse per vim et metum , haud concludenter pro- ban t , revera adfuisse vim et metum. Primus testis qui nunc in aetate 43 annorum constitutus est, tresdecim annos natus erat quando anno 1851 matrimonium celebratum fuit. In prima sua depositione loquitur de morali coactione patris erga Ioannem, et adiecit nil aliud possem dicere quoad actus violentiae. Postea addidit quod in die nuptiarum locum ha- buerunt physicae violentiae. Sed de hisce gravibus circum- stantiis , neque Ioannes , neque alii duo testes mentionem faciunt.

Secundus testis est de auditu , non de visu, et rogatus fuit non a iudice ecclesiastico, sed a iudice laico in tribu- nali civili.

Tertius testis fuit Noverca Ioannis in aetate annorum 85 •constituta, infirmae valetudinis et morti proxima, quando depositionem fecit, quae omni caret iuridica forma. Insuper hanc depositionem et relationem sibi a semetipso Ioannes procuravit.

Brevibus ex hisce animadversionibus erui datum e s t , a i t Canonista, quod testes adducti a Ioanne haud conclu- denter probant, ipsum inductum fuisse per vim et metum,