DAMASCENA 4 3 9

Christum negandi, vel moriendi, Vindex inter cetera nobis opponit. Admittit tamen hanc optionem datam fuisse Patribus Emmanueli Ruiz, Petro Soler, Carmelo Botta et Angelo Kolland, quem addit nescire curnam a nobis Pater Angelus Kramsck advocetur. At facile est inibi deprehendere scribae vel tipographi errorem , praesertim si advertatur in parallelis eiusdem informationis locis a nobis P. An- gelum cognomine Kolland non Kramsck fuisse distinctum. Profecto si idonea extitisset ex parte persecutorum martyrii causa , de declaratione martyrii istorum iud ictum introduci posse non ego intercederem. Cum igitur sat superque huc usque demonstratum fuerit idoneam ex parte persequutorum martyrii causam non de- fuisse, iam quatuor ex octo a nobis propositis habemus, super qui- bus, Censore conveniente, petita introductionis causa concedi merito queat.

At qua de causa Censor quatuor alios, qui eiusdem mortis con- sortes fuere, aequalis gloriae participes nollet? Quia. ut ipse sub- dit, de his hoc unum scimus, ipsos fuisse occisos. Cui animadver- sioni reponit omnia adiuncta suadere hos quoque cum ceteris, ante- quam tuerentur, ad eiurandam fidem fuisse tentatus. Siquidem testes dicunt generatim Christi fidelibus , qui in saeva ea persecutione a barbaris necati sunt, optionem eiuranui fidem fuisse factam. Sin igitur omnes, cur non etiam hos quatuor religiosos? Nonne constat eorum comites reapse ad eiurandam fidem fuisse tentatos ? Re qui- dem vera plures ex testibus dicunt omnibus Religiosis viris hanc optionem fuisse factam. Nec quidem excludendi sunt duo sodales laici. Frustra enim Censor advertit eos ex turri campanaria praecipites actos, alterum illico obi visse , alterum postero die gladio fuisse interemptum. Etenim nonne poterant, quaeso, ad eiurandam fidem tentari antequam e campanaria turri proiicerentur? Si id. Teste 12 deponente, cum saecularibus, quos fortuito invenere, peragere non omiserunt, cur cum istis non fecissent ?

At licet probari non posset hanc optionem singulis religiosis viris datam fuisse ; num ideo deessent argumenta quae tutos nos redderent de eorum in perferenda morte voluntate ac costan- tia? Magister noster de hac martyrum voluntate ac constantia loquens, docet quidem constare debere per actus externos usque ad obitum et in ipso obitu; attamen quantam fieri potest, idest quoad usque horum actorum notitia possibilis est ( 1 ) . Iamvero his Ma-

(1) Benedic tus X I V lib. 3 c. 7 n. 1(> Iu l ian i , qui cum viper ibns ac scorpioni-

liane doct r inam exemplo probat sanct i bus in sacco inclusus mar ty r ium pertu-