440 GOMEN.

nera de litium aut negotiorum gerendorum libidine. Haec enim incidenter quoque asserta sunt; nec sine fundamento veluti ex toto huius causae contextu erui facile datur; quin omittam recolere, S. O. C. semel atque iterato idem sensisse.

Verum etiamsi haec accusatio, sicut et altera superius recensita de testium corruptione, falsa esset, et etiamsi a sententiae tenore, utpote talis, abradenda foret, aeque ta- men iudicatum subsistere videretur. Hoc enim non nisi in- cidenter et quasi per abundantiam fuit assertum et in sen- tentiae tenore introductum. Praeterquamquod haec accusatio nec adeo gravis, nec adeo probrosa apparet, quae tantum mereatur questuai ac clamorem.

Concludendo itaque pro hac parte, ac fuse usque huc dicta reassumendo, reiectionem novorum testium a procu- ratore propositorum iuridicis rationibus innixam videri; ideo- que nullo modo posse tamquam iniuriosam procuratori con- siderari. Item accusationem de subornatione testium aut de litium et pecuniarum libidine, nec gratuitam esse, nec gra- vem, nec demum animo accusandi dictam, sed utique ex- cipiendi causa a reo convento introductam; ideoque imme- rito peti eamdem quasi delatoriam accusationem ab asser- toribus inscribi et probari. Consequenter, etiam quoad hoc, quum rationabiliter ac iuridice egisse iudex appellationis vi- deatur, nullo modo procurator conqueri et de personali of- fensa lamentari posse videtur.

At vero, cessante iniuriae ac personalis offensae ratione, cessare simul quoque videtur titulus, unde procurator ius suum agendi deducere vult; eique prorsus mandatum ad agendum deficere , iuxta cap. Procuratorem 4, tit. X, lib. 1 Clement.: « Procuratorem a praelato, rectore vel alio quolibet pro ecclesia sua vel beneficio constitutum per mor- tem constituentis revocari censemus, etiam quoad negotia iam incoepta et causas, in quibus per ipsum lis fuerit ante mortem huiusmodi contestata. »

Quibus omnibus consideratis, remissum fuit Emis Pa- tribus decernere quid esset respondendum ad