DAMASCENA 441

Angeli nomen tributum fuisse per antonomasiam propter corporis eius pulchritudinem, et eius iucunditatem modorum. Quid, quaeso, animadversor egregius haec verba referens intendit ? Num insinua- tionem super religiosam hominis vitam adducere ? Haud puto ; quam gratuita enim sit ac charitatis iustitiaeque tramiti contraria , nemo est qui non videat. Nec quidem nobis , sed ipsi probationis onus incumberet. Ceterum ad omnem suspicionem auferendam , quae ex his verbis per parenthesim in animadversione relatis exurgere pos- set, sat foret advertere eas legi non in aliqua ex testium deposi- tionibus, sed in supplici libello, quem huius causae Yice-Postulator Syriae Patriarchae obtulit, ut super declaratione martyrii Servo- rum Dei ordinariam inquisitionem institueret. Poterantne haec verba in huiusmodi documento apponi, si diversum sensum haberent ab eo quem obvium praeferunt, scilicet religiosum virum ideo An- gelum fuisse appellatum , quia eximia corporis forma, comitatem praeclaram animumque virtutibus omnibus exornatum coniungeret ? Hinc optime causae Postulator affirmat eum, propter" haec merita egregia, catholicorum Damascenam urbem incolentium sibi animos devinxisse, ab eisque angeli appellatione fuisse insignitum.

Verum potius ad mortis, quam ad vitae inclyti huius viri re- ligiosi adiuncta perpendenda advocat nos Censor. Etenim P. An- gelus, uti in animadversione legitur et alter Franciscanus, soda- libus relictis , e coenobio fugerunt , et in cuiusdam aedibus sese receperunt, ubi muliebri velo amicti, in cubiculo cum pluribus mu- lieribus totam noctem transegerunt. Orta autem die uterque inde recessit ; at P. Angelus paulo post illuc reversus est. Quibus ex- positis subdit : haec sane , ut minimum dicam , prudentiam viri parum commendant, neque multam produnt martyrii faciendi volun- tatem.

Advocatus nonnulla praemisit quoad comitem Patris Angeli eoquod certe non constet an comes esset alius vir religiosus, vel. saecularis, deinde adiecit ; ceterum ad purgandos hos religiosos viros sat est advertere adiuncta in quibus ipsi mulierum domum ingressi sunt. Memoret enim Censor quam atrox fuerit illa nox , quanto christianorum sanguine funesta ! Pater Angelus cum comite veluti miraculo e coenobio iam a Mahumetanis invaso effugere potuerat. Attamen inter nocturnas tenebras, in tanta caede, undique in cru- cis inimicos occurrere poterat. Quaenam igitur alia cogitatio cu- iusvis mentem ingessisset, nisi proximiorem amicam domum quae- cumque ea fuisset, in qua salutem reperire poterat, introire? No-