MATRIMONII 4 4 3

Verumtamen admittamus, ait defensor, graves saevitias et gravia mala a patre ei minitata fuisse , quaeri adhuc potest, erant ne omnia haec inevitabilia? Nullum ne aderat medium , quo agimus patris temperari possit ; eumque ad- duci ad saniorem mentem ? Hoc requirunt canones : qui aperte loquuntur, quaecumque mala, etiam gravissima exu- lare vel inefficacia esse ad metum constituendum , quando ad consanguineos , ad amicos , ad probos viros facilis est recursus , ut qui ea minitatur, animum mutandum ab eis suadeatur. Aliter imputetur ei qui facile potuerit vitare malum, si timore illius aliquid egit.

In casu aderant Presbyteri, patri atque Ioanni noti et amici, ad quos facile erat recurrere. Ioannes haud erat t i - mida puella , quae domi restricta animo et potestate ca- rebat coram eisdem sistere, eosque adprecari, ut patrem a proposito dimoverent, et in filium non esse inse- viendum hortarentur. Omnia omisit Ioannes.

Ast orator recursum facere ad metum reverentiae vi- detur quando ait : quum meum patrem vere amarem, eius minis cedere debebam. Inficiari nequit, doctores ad calculum ponere reverentiam erga patrem, sed etiam quaedam mala evitanda adesse requirere. Ita Sánchez, aliis praeteritis, in lib. 4 disp. 6 n. 7 € ultima sententia quam multo verio- » rem puto, docet, solum metum reverentialem, nisi minae » aut verbera, aut alius metus gravis illis adiungatur non » cadere in virum constantem, ac proinde nec annullare ma- » trimonium. » Item Reiffenstuel lib. 3 tit. 41 de reg. et trans. n. 165.

Hisce in iure statutis , facile ex antea disputatis, re- sultat, non utiliter invocari huiusmodi metum in casu. Sed admisso etiam uti sufficienti nudo metu reverentiali, requi- ritur ut agatur de filio benemorato, optimae indolis, et non communi amore erga parentes fragrante. Ioannes autem hoc amore affici erga patrem dici videtur non posse; si at- tendatur quod ipse rogatus deposuerit apud Consistorium Culmen, sese habuisse patrem uti praecipuam causam ea-