f.

4 4 4 MATRIMONII

lamitatis suae, ideoque nihil curavisse scire an viveret vel mortuus esset. Ab hac depositione iam ante sex menses, diem pater obierat supremum. Ast si post matrimonium tanto odio tantoque aspernatu patrem prosecutus e s t , ut neque agnoscere curaverit an viveret , dici ne poterit tali indole naturaliter praeditum antea esse, ut ne patri displi- ceret tanto sacrificio eius amore se subdiderit?

Praeterea quum agatur de matrimonio, causa abomina- tionis necessario adesse debet, ut evinci queat, vim metumque adfuisse. Ast in casu qualis esse potest ? forsan amor ca- stitatis ? Ast quis id serio asserere valebit ? inopportunitas temporis, ut 'magis studio incumberet? Ast iam capax fuit magisterii exercitio; et eius indolis erat ars, cui indulgebat, ut etiam uxoratus'eidem operam im pendere potuisset, auctus praesertim mediis ex bonis uxoris.

Hisce omnibus absolutis enodandum propositum fuit

Dubium

An sententia Curiae Ecclesiasticae Culmen, sit con- firmanda vel infirmanda in casu.

RESOLUTIO. Sacra C C . re discussa, sub die 16 Decem- bris 1882 censuit respondere: Sententiam esse confirmandam.

Ex QUIBUS COLLIGES I. Etiam ex divo Thoma in 4 dist. 29 quaest, unie. art. 3 quaest. 1 in corp. matrimonium, metu gravi iniuste incusso, initum in utroque iure nullum irriturnque fieri.

II. Attamen standum esse pro validitate matrimonii , quatenus omnibus consideratis, dubium supersit, an metus iniuste ad matrimonium contrahendum incussus, gravis con- siderandus sit nec ne ; vel quatenus gravis exti teri t , sed concludenter probari nequivit.

III. Etenim, praeterquamquod cum contractus celebratus est, possessio , seu praesumptio stat pro eius valore , idem exposcere videntur tum reverentia sacramento debita , tum respublica, prolesque educanda , quarum interest ut matri- monia non solvantur.