DAMASCENA 445

capitis dolore, non pharmacorum opera, sed implorata prope tumu- lum intercessione Servorum Dei eorumque reliquiis superimpositis, illico et immediate convaluisse. Ni ergo verum miraculum, saltem in his sanationis adiunctis peculiaris gratia a Domino Servorum suorum intercessione concessa haud erit deneganda , quod quidem pro re nostra sat est. Alterum vero , idest neminem hoc factum scivisse Censor affirmat, at minime probat. Quin imo eadem ratio qua hic testis a postulatore inductus fuit, idest quia asserit duas recepisse gratias a dictis octo religiosis interemptis, satis ostendit eius sanationem iam antequam processualia acta conderentur, fuisse notam ; secus non potuisset a Postulatore hac de causa induci.

Superest aliud mirabile factum, quod a Teste 13 narratur, splen- doris scilicet ac columnae thuris, quae quadam nocte prope Servo- rum Dei tumulum perspecta sunt. Repetam heic quoque, ait advo- catus, non hunc esse locum probandi miracula. At quoad censoris optimi obiecta, advertam non tam facile mirabile hoc factum posse Testis 13 phantasiae tribui, licet enim lucem prope sepulchra co- ruscantem ipse solus viderit, tamen postea tres alios testes secum duxit ; qui omnes veluti fumi columnam inspicientes incensi odorem suavissimum percepere.

Notandum venit quod hanc phantasiam minus probabilem reddet ipsa religio ad quam pertinebant testes. Ipsi enim etsi non catholici, tamen maxima perculsi admiratione, supernaturali causae adscribere non dubitarunt inclytum hoc factum. In quovis alio homine poterat phantasiae lusus admitti; non autem in iis, qui, Domino ita permit- tente , horum martyrum gloriae testes fuere.

Quibus omnibus animadversis muneri mihi concredito pro posse satisfeci ait advocatus. Ostendi censorias obiectiones, mira arte a solertissimo ingenio elaboratas, obnubilare non posse inclytam mar- tyrii gloriam , quam Servi Dei pretiosa eorum morte sunt conse- quuti, quaeque ex ipsis obiectis praeclariori lumine effulget. Ex quo in patulo fit gloriosam horum heroum memoriam praeclara martyrii fama exornari ; nec quidem deesse, qui in propriis neces- sitatibus fidentibus precibus sese eorum intercessioni commendent, opemque coelesti Largitori acceptissimum implorent, eorumque freti patrocinio gratias ac miracula a Domino obtinuisse deponant.