EXONERATIONS 447

tribunalis civilis, cuius vigore legatitium praedium restitutum fuit cessionariis haeredum Benzonii. Utcumque enim exhiberi haud valuisset sententiae eiusdem exemplar, nihilominus neque ex parte subsequentium Rectorum Ecclesiae, neque ex parte possessorum illius praedii, qui alioquin timoratae affirmantur esse conscientiae, neque ex parte alterius cuiuscumque dubi- tatum umquam est, quod praedium ipsum revindicatum fuerit in vim iudicii, quod a praedictis fuit instauratum. Omnia haec obtestatur Orator, quin tamen ullatenus eidem contradicat Epi- scopus.

Haec autem res iudicata ex eo potissimum valorem et robur desumit, quod praecipuam causam eidem dederit cessio a pa- rocho, qui litis tempore Ecclesiam regebat, emissa in iudicio. Manifestum enim per se est, quod renunciatio, quae affirmatur a parocho facta liti, haud aliud in se fuerit, quam • repudiatio le- gati, quia in eodem iudicio examussim "disceptabatur de re- vindicatione praedii a testatore Ecclesiae Parocho relicti pro celebratione Missarum. Quo magis at vero potuisset Parochus legatum repudiare, prae primis suadet incertitudo legati ipsius, num nempe eiusdem personae relictum fuerit, potiusquam Ec- clesiae: quandoquidem non raro contingit ut intuitu amicitiae, vel consanguineitatis vel alterius persimilis causae, testatores magis personae Rectoris, quam Ecclesiae beneficium conferre intelligunt. Quemadmodum animadvertit Ferraris biblioth. canon, verb. legatum num. 172: « si legatum relictum sit Episcopo, » seu Rectori alicuius Ecclesiae, ad cognoscendum cui debea- » tur, attendendae sunt coniecturae. Vel enim legatum relictum » sit ab extraneo, nulla praecedente amicitia, seu benemerentia

» Episcopi, aut Rectoris, sed Ecclesiae Vel legatum re- » lictum est a consanguineo, propinquo, amico, familiari be- » neficiato, et huiusmodi ; et tunc legatum debetur^ non Ec- » clesiae, sed Episcopo seu Rectori ; cum censeatur relictum » solum intuitu personae, non obstante quod expressum sit » nomen dignitatis. »

Constat quod longissime tempore lis eiferbuit inter succes- sores Parochi et consanguineos testatoris. Quapropter in ancipiti