Ex S. C. Episcoporum et Regularium 4 4 7

immediatis recognitas et pro certo affirmatas, professus vo- torum simplicium potius oneri et perturbationi quam utilitati et aedificationi futurus esset propriae religioni, exclusa sem- per infirmitate post professionem superventa, ob quam pro- fessus dimitti nequit », responsum fuit : « Non esse interlo- quendum, cum agatur de re ab Apostolica Sede commissa iudicio et conscientiae Superiorum ». Hoc a fortiori concludit Abbas valere in casu, ubi agitur non tantum de mentis de- bilitate, de ineptitudine ad officia Ordinis -communia obeunda, deque inutilitate pro Ordine, bene vero de vera amentia, de absoluta impotentia ac de morali et materiali Communitatis damno.

Votum Consultoris. Abbatis placitis congruit conclusio viri Consultoris ab H. S. C. de suo voto rogati, qui, quamvis admittat Superiores Benedictinos male egisse in admittendo iuvene Salmón ad novitiatum et ad professionem simplicem, tamen optime fecisse ait in eius expulsione ab Ordine. Ratio ab eo allata est, quod mens S. Congregationis in citatis De- clarationibus edendis non fuit ut Ordini in perpetuum liga- retur professus simplex, qui Communitatis pacem et tran- quillitatem turbare valeret ob infirmitatem, cuius praesertim germen in antecessum extaret, sed tantummodo ne dimitte- retur professus simplex, qui vel ex gravibus servitiis Ordini praebitis vel etiam, sic disponente divina Providentia, post emissa vota simplicia infirmus evaderet.

Dubia. I. Se e quale più lata interpretazione debba darsi all' articolo V delle Dichiarazioni 12 Giugno 1858 ('ì ) : « Nemo autem ex causa infirmitatis post professionem votorum simpli- cium superventae dimitti poterit ».

II. Se il decreto, col quale il giovane Salmón professo di

( i ) L a t i n e : An et quaenam latior interpretatio danda sit articulo V De

clarationum 12 Iunii l858 (N. R.).