MATRIMONII 449

Acta, Tom. XIII, fase. CLIV. 29

utpote omni exceptione maiores etiam ubi agitur de infringendo matrimonio, eo quod (consanguinei) plus caeteris praesumuntur informati; Sperellus in dec. 76 par. 6 recent, n. 25, Sánchez

et Coscius de sep. th. lib. 2 cap. 8 num. 32; Barbosa vol. 4

n-. 430 et alii doctores.

Nullam porro mereri fidem in contrarium adductos testes, contendunt oratores, sive quia coniuges post initum matrimonium noverunt, sive quia haeretici et iudaei sunt, tit. 20 de test, et attestât, et cap. 26 caus. 2 p. 7.

Quin oggerere fas sit quae deponit testis Metcalfe, qui astitit celebrationi matrimonii, de apparenti laetitia Aloisiae in eodem actu ponendo; siquidem in metus causis nihil valent quae ap- parenter fiunt, durante causa metus, ad hoc ut metus purgatus censeri debeat: Coscius in voto 6 de sponsal. filior. famil. §. 30. Rota cor. Ludovis. decis. 392 num. 3, et cor. Séraphin, dec. 854

n. 6 eiusque confirmatoria 887 num. 2 cor. eod. - ibi - Me- » tum nunquam censeri purgatum, nisi ea persona cui fuit » illatus sit constituta in plena libertate etc. et ideo ea omnia » quae possunt tribui liberae voluntati, censeri facta per metum, » non autem voluntarie, durante eadem causa metus. » Quae iuris theoria, subdunt, procedit etiamsi coniuges per plures annos simul cohabitaverint, prolemque susceperint teste Rota in Ulixbonen. 29 Ianuar. 4646 §. 6 et seq. cor. Arguelles,

et declaravit S. C. C. die 43 Septembr. 4629, quae censuit, matrimonium contractum a filia per metum, a matre illatum,

esse invalidum, etiamsi mulier metum passa per plures annos

post mortem matris permanserit cum marito, et filios procrca-

verit.

Neque obiici posse aiunt, agi in themate de metu reveren- tiali, nam et ipse matrimonium dirimit, si libertatis periculum non excludit. Unde Lessius scribit de Instit. lib. 2 c. 47: Ad metum gravem pertinet metus reverentialis, quo filius timet offen-

sionem parentis... idem si parens aliquid importune et assidue

petat. Concinit Pirhing. lib. 4 tit. 4 sect. 4 n. 49. Et ratio est quia matrimonium inducit perpetuam servitutem, quae in libero homine non admittitur, nisi de eius acceptatione plenis-