450 LITTERAE ENCYCLICAE

magnae Dei Matri adhibenda. Attamen id etiam non diffitebi- mur, desiderium hoc Nostrum inde vel maxime commoveri quod, arcano quodam instinctu, praecipere posse Nobis vide- mur, expectationes illas magnas brevi esse explendas, in quas et Pius decessor et universi sacrorum antistites, ex asserto so- lemniter immaculato Deiparae conceptu, non sane temere, fue- runt adducti.

Quas enimvero ad hunc diem non evasisse, haud pauci sunt qui querantur, ac Ieremiae verba subinde usurpent: Eœ- peetaoimus pace/ri,, et non erat bonum: tempus medelae, et ecce formido (1). Ast quis eiusmodi modieae fidei non reprehendat, qui Dei opera vel introspicere vel expendere ex veritate negli- gunt? Ecquis enim occulta gratiarum munera numerando per- censeat, quae Deus Ecclesiae, conciliatrice Virgine, hoc toto tempore impertiit? Quae si praeterire quis malit, quid de va- ticana synodo existimandum tanta temporis opportunitate ha- bita ; quid de inerranti pontificum magisterio tam apte ad mox erupturos errores adserto; quid demum de novo et inaudito pietatis aestu, quo ad Christi Vicarium, colendum coram, fideles ex omni genere omnique parte iam diu confluunt ? An non mi- randa Numinis providentia in uno alteroque Decessore Nostro, Pio videlicet ac Leone, qui, turbulentissima tempestate, eâ, quae nulli contigit, pontificatus usura, Ecclesiam sanctissime admi- nistrarunt? Ad haec, vix fere Pius Mariam ab origine labis ne- sciam fide catholica credendam indixerat, quum in oppido Lour- des mira ab ipsa Virgine ostenta fieri coepta : exinde molitione ingenti et opere magnifico Deiparae Immaculatae excitatae ae- des; ad quas, quae quotidie, divina exorante Matre, patrantur prodigia, illustria sunt argumenta ad praesentium hominum in- credibilitatem profligandam. - Tot igitur tantorumque benefi- ciorum testes, quae, Virgine benigne implorante, contulit Deus quinquagenis annis mox elabendis; quidni speremus propio- rem esse salutem nostram quam cum credidimus ? eo vel ma- gis, quod divinae Providentiae hoc esse experiendo novimus ut extrema maiorum a liberatione non admodum dissocientur. Prope est ut veniat tempus eius, et dies eius non elongabun- tur. Miserebitur enim Dominus Iacob, et eliget adhuc de Israel (2); ut plane spes sit nos etiam brevi tempore inclama-

(1) Ier. VIII, 15.

(2) Isai. XIV, 1.