MATRIMONII 4SI

nem honestam de futuro. Quaecumque vero recipiatur doctrina, sive quae tradit matrimonium in se nullam recipere conditio- nem, ideoque nullum ab initio esse, sive quae tradit matrimo- nium posse sub conditione contrahi, ita ut valorem acquirat, conditione impleta; cum in casu nostro conditiones a Maria volitae nunquam extiterint, nec existere amplius possint, sem- per verum erit matrimonium hoc fuisse et esse nullum.

Ad tertium orationis caput devenientes Oratores sustinent, in iis locis in quibus Tridentinum publicatum non est, adhuc vigere matrimonium praesumptum ex longa cum muliere coha- bitatione , ideoque iis in regionibus procedi ad tramites t iuris communis. De Luca lib. 4 p. 5 annoti ad S. C. T. disc. 26. n. 3; Sánchez de matr. lib. 3 d. 18 n. i. et S. C. C. in Colo- nien. Matrimonii 22 Ianuar. 1640. Certum autem est, neque in America, praesertim in statu Tennessee, ubi Iacobus mora- batur, neque in Anglia, ubi pluribus annis vixit, Tridentinum Conc. publicatum aut receptum fuisse. Ut igitur de matrimonii possibilitate inter Iacobum et Aloisiam constet, constare prius debet, Iacobum neque praesumptum matrimonium antea inivisse cum alia muliere, secus enim ad priorem revertere debet. Cap. 30. de sponsal.

Atqui Iacobus ante matrimonium cum Aloisia contractum, praesumpti matrimonii ligamine vinctus erat; ergo matrimonium cum Aloisia contractum nullum est ipso iure. Quod autem Ia- cobus praesumpti matrimonii ligamine vinctus iam fuerat, pro- bare nituntur ex iurato supplici libello Aloisiae ad s. Sedem, et ex eiusdem iudiciali depositione. Exposuit enim Aloisia, Ia- cobum plures per annos apud se retinuisse feminam cum qua ferebatur vixisse modo maritali; eodem modo vixisse itinerando per tres annos cum alia Londinensi femina. Ex quo dedu- cunt oratores liberum statum in Iacobo defecisse, ipsique onus incumbere probationis in contrarium.

Ad quartum denique suae orationis caput gradum facientes oratores, contendunt matrimonium in casu nullum esse ex defe- ctu baptismatis in Iacobo. Quod ut probent, recolunt quae habet Benedictus XIV in litteris ad Cardin. Eboracensem