454 IURIS INSTITUENDI

tissimis verbis erui tenet, quatuor diversas esse fundationes. Unicuique enim fundationi propria adnexa sunt onera, propria assignata sunt bona, diversis attribuenda Presbyteris a suo hae- rede nominandis. Quod adeo verum esse pergit, ut ipse haeres Antonius Vagnoli piam fundatricis dispositionem executioni de- mandando, duos designavit Sacerdotes pro explendis oneribus be- neficio Cortin Herrin adnexis, quorum alter esset de insula Gaudi- siensi, de Melevitana alter. Atqui ex hac honorum distinctione, cum reservatione in quolibet iurispatronatus ac nominatione diverso- rum Presbyterorum, optime arguitur mens testatoris fundandi plura beneficia non unicum, ceu agens de casu nostro sapienter docet Rota m'Melevitana Iurispatronatus 30 Aprilis 1660 coram Bevilacqua num. I. Huc accedere prosequitur decisiones ipsius S. R. Rotae, quae non semel neque bis tenuit, plura in themate esse beneficia, quemadmodum, caeteris missis, videre est in Me- levitana mox recitata, atque in altera Melevitana Beneficiorum de anno 1778 coram Riminaldo. Quibus fastigium imponunt de- clarationes ipsius Curiae Melevitanae, quae tam in executione li- terarum Apostolicarum de anno 1874 super quadam transactione inita inter Antistitem Gaudisiensem, Canonicum de Bono, et Marchionem Testaferrata haec beneficia pertingente habet relate ad idem beneficium seu eadem quatuor beneficia sub nomine -detti Vagnoli, quam in relatione hac super re nuper S. C. C. oblata, enunciat quatuor in themate esse beneficia.

Nec obstat, ut Curia prosequitur in ipsa relatione , eadem beneficia ab antiquissimis temporibus unita fuisse, ita ut hodie unicum beneficium efforment. Cum enim nullus habeatur Eccle- siasticae potestatis actus, qui ostendat unionem extinctivam be- neficiorum peractam fuisse, eamdem minime evenisse firmiter tenendum esse urget. Agitur sane do re quae in iure odiosa reputatur De Luca De benef, diseurs. 46 n. 3 quia per ipsam sacrorum ministrorum numerus, non levi quidem animarum de- trimento, minui solet Cap. Ex parte 12 De Constit. Tolosan. De benef. cap. 13 n. 1 subindeque praesumenda non est, sed cer- tissimis evincenda argumentis. Eo vel magis quia defecisset causa necessitatis vel utilitatis Ecclesiae, ad eamdem decernendam cum