464 ARETINA

mum libellum magis enucleans, iteravit se petiisse ut defi- niretur : < capitulum ecclesiae s. Mariae Plebis Aretinae alteri capitulo ecclesiae cathedralis aeque principaliter esse unitum: ita ut utatur, fruatur et gaudeat omnibus iuribus, honoribus, et privilegiis ipsi capitulo ecclesiae cathedralis competentibus et aequaliter communicatis, atque admitti de- beat in electione Vicarii, sede ep isoopali vacante, in rece- ptione novi episcopi in possessione ei tradenda, nec non in spoliorum participatione ipso praedefuncto, ut denique idem modus in incessu atque sessione adhibitus ab utroque capi- tulo servetur aretinae civitatis ecclesiis, quibus contigerit interesse. Quod tandem Arretii cathedralis est una, et duae ecclesiae sunt unitae quoad cathedralitatem (S. Rota 2 De- cis. 1 Apr. 1647 cor. Corrado), per quam unionem utra- que ecclesia pro unica cathedrali constituitur » (8 Maii 1652 coram Verospio).

Disceptatio Synoptica.

DEFENSIO CAPITULI S. MARIAE PLEBIS. Patronus huius Capituli memorans petitionem suam, nedum totidem sed amplioribus verbis pluries a legitima auctoritate, et prae- sertim a decisionibus ac sententiis S. Rotae, quarum ultima in rem iudicatam transivit, fuisse sancitam, contendit, illam tanta evidentia fulgere, ut adversarii tamquam temere li- tigantes sint condemnandi. Deinde vix leviter attingit Epi- scopum Guillelmum Ubertinum, anno 1250 decreto superius relato, Ecclesiam S. Mariae Plebis, praevio consensu, in scriptis dato, ab utroque Capitulo, Cathedrali univisse et aggregasse, non modo quia « in Civitate Aretina duo vide- bantur esse capita velut monstrum, > sed etiam quia ob hostiles incursus eadem Cathedralis Ecclesia « remanserit desolata et clericorum solatio defraudata ; » quod quidem episcopale decretum ab Innocentio P P . IV in Apostolicis Litteris ex toto insertum, confirmationem et robur accepit. Innuit pariter, unionem ad observantiam revocatam fuisse per sententiam, inde ab anno 1596 latam a Cardinalibus