464 TREVIREN.

referuntur explicationes, quae ad summum sunt coniecturae quaedam medicorum, sed probabili vel certo fundamento non innituntur. Testimonia autem aliunde petita non sunt concor- dia, neque in legitima forma iudiciali data, neque a dubiis fundatis aliena. Res cum ita se habeant Theologus putat, sententiam, de matrimonio non consummato in casu edi non posse ; argumenta enim ad summum probabilia non sufficiunt ad certam ferendam sententiam.

Quodsi de facto non consummationis, in casu constaret, de altero requisito ad dispensationem concedendam i. e. de iusta causa satis superque constare asserit. Nequit enim dubitari, quin matrimonium illud cum sufficiente maturitate et con- silio non fuerit praeparatum atque nimis cito celebratum, antequam sponsi sese sufficienter cognoscerent. Hinc etiamsi libere matrimonium sit contractum, tamen aliquae consan- guineae mulieris , quae pro moribus feminarum concilia- trices istius matrimonii exstiterunt, nuptiarum celebrationem nimio fervore promoverunt. Franciscus igitur et Susanna aliqua ratione excusantur, cum non ex propria praecipita- tione adeo imprudenter ad nuptias convolarunt atque, idcirco tanto magis compassione et gratia digni sunt.

Cui rationi accedit, quod coniuges sint evidenter disparis indolis, ut felix matrimonii exitus sperari non possit. Ma- ritus enim est vir atrox atque moderationis nescius, uxor autem est mulier timidae et mitis indolis. Quare mirum non est, quod mox dissidia inter coniuges orta sint atque tanta est animarum dissensio, ut reconciliatio non iam sperari possit.

Ipse autem maritus est in tristissimo periculo animae suae. Celebrato enim matrimonio civili cum alia muliere, ex qua iam prolem suscepit, vivit in concubinatu, ex quo difficulter liberabitur, nisi prius matrimonium legitime dis- solvatur. Susanna vero cum nulla sit spes conciliationis atque vinculo matrimonii contracti impediatur a novo ma- trimonio celebrando ad coactum quendam statum virginitatis est redacta et incontinentiae periculo exposita ; gratia autem