411. In ss. Rufini et Cesidii.

1. Aeterne rex altissime,
Donum dona laetitiae
Plebibus inhiantibus
Sanctorum laude martyrum.

2. Est quia festum celebre,
Cunctae pellantur tenebrae,
Nostrique cordis nubila
Sancta illustrent lumina.

3. Micat haec dies maxima,
Tellus exsultet Marsia,
Qua bellatores ardua
Poli petunt palatia.

4. Praesul erat eximius,
Proles sibi Cesidius,
Rufinus, Marsum populum
Docent colere Dominum.

5. Tantamque gratiam sibi
Praebuerat Christus ibi,
Ut relictis erroribus
Gentes laudarent Dominum.

6. Tunc tyrannorum furia
Sanctis saevivit plurima.
Pro aeternali gaudio
Membra dedere gladio.

7. Vos, veri martyres Dei,
Ferte juvamina reis,
Orate regem Dominum,
Qui scit figmentum hominum:

8. Marsorum cunctum populum
Ferte nos ante Dominum,
Rufine maxime sacer,
Cesidi nimis beate.

9. Defendite episcopos,

Plebis nostrae presbyteros,
Vestri ut meriti dono
Fruamur liberi polo.

10. Praesta, creator omnium,
Cum prole qui es Dominus,
Una cum sancto flamine
Qui exstas absque tempore.