Acta Pii PP. XI 467

moderatoribus suis humili prece flagitavit ut in recessu Bellegrensi commo-

rari posset. Voti compos factus Beatum Thomam, quem vitae innocentia

simillimum laborumque apostolicorum comitem habebat, sanctae aemula-

tionis exemplar sibi proposuit, atque asperrimum vitae genus, quod forti

animo amplexus est, in suo Ordine roborare vel in pristinum florem revo-

care cogitavit. Qua de re demandatum sibi habuit difhcillimum munus

arctioris rigidiorisque disciplinae nonnullis in sui Ordinis coenobiis ac reces-

sibus provehendae. Ipse autem summo flagrans zelo, innumeris f ei e difficul-

tatibus alacri et forti animo devictis, propositum finem, Dei fretus auxilio,

adeptus est. Primum Crustumerinum recessum in pristinum florem revo-

cavit; deinde alium in patria insula in oppido Zuani, non paucis contradi-

ctionibus prudenter superatis, instituit; alium tandem in oppido Etmriae

intra fines sito dioecesis S. Miniati, cui Phicecli nomen - vulgo Fueecchio-

ubi mira exhibuit apostolici zeli testimonia. Merito igitur sacrorum reces-

suum propagator a Franciscalibus appellatus est. Sanctus enim vir, ut ad

pietatis officia excolenda regularemque disciplinam adamussim servandam

sodalium animos alliceret, probe noscens iis omnibus virtutibus se ipsum

abundare oportere, ad quas alios excitaret, verba exemplo confirmare sem-

per studuit. Quare paupertatem, obedientiam, castitatem, caritatem alias-

que omnes virtutes summo studio exercuit. Paupertatem adeo dilexit ut

in victu cultuque vilissima semper requireret, vestibus uteretur obsoletis,

et saepe ostiatim stipem pro religiosa cui praeerat familia rogaret. Ad obe-

dientiam quod attinet, nullam unquam moram parendi interposuit, cum de

Superiorum mandatis agebatur. Ingenuam simplicitatem et morum candorem

corporis castigatione servavit; sed praecipue enituit eius caritas in invisen-

dis aegrotis, morientibus usque ad extremum spiritum assidendo, in opem

ferendo egenis, in maestis solandis, in ancipitibus consilia praebendo,

opera prout res postularet proximos iuvando. Nec sodalibus tantum Theo-

philus verbo et exemplo profuit, sed. etiam christianae plebi in sacris expe-

ditionibus sibi commissis permagna ac salutaria auxilia suppeditavit; nam

die ac nocte in concionibus habendis et confessionibus excipiendis totus

fuit. Plures itaque Etruriae Antistites, Servi Dei sanctitatis fama permoti,

certatim illius ministerio in missionibus et spiritualibus exercitationibus

utebantur. Et Beatus ipse Theophilus tanta alacritate et constantia sacri

huiusce muneris partes explevit, ut neque virium debilitate, neque viarum

asperitate, neque hospitii squalore, neque caeli inclementia unquam retar-

daretur; ac divini verbi praeconi frigoris et aestus patientia par, dum muni-

cipia, oppida et pagos pedes circumiret. E tantis vero ac diuturnis laboribus

lectissimi ac saluberrimi manarunt fructus: non paucae enim simultates eius

industria sublatae fuerunt, vitia saepius inveterata avulsa, pax inter dome-