DISPENSATIONES MATRIMONIALES 469

€reto Benedicti XIV sub die 26 Septembris 1754, dummodo constet 4e prorogatione facultatum, » Quo decreto pauperes dec la raba tu r qui aut nihil possiderent, aut summam non maiorem scutorum 300 monetae Romanae, si citra montes degerent, sin vero ultra montes «xtendebatur, eodem pro effectu, valor ad ducata de Camera 300 seu scuta 325 dictae monetae.

Quod tamen rescriptum non plene arrisit Siciliae Episcopis Cataniensi et Messanensi; quandoquidem, supplici oblato libello, die 24 Novembris elapsi anni, enixe exposuerunt esse factum constans, quod multi inter pauperes ad evitandam parvam s. Poe- nitentiariae taxam, coeant solo legum civilium vinculo. His de causis exorant Eminentiam Vestram ut Sapientiae Beatissimi Patris exposita submittere dignetur, eo consilio ut si expedire iudicaverit, summam determinatam a Benedicto XIV augeat ad mensuram, quam hisce temporibus convenire censeat.

Disceptatio Synoptica.

EA QUAE PETITIONI ADVERSANTUR. Quod Oratorum precibus

indulgendum minime sit, evidenter patet ex decisione iam edita ab hoc sacro Ordine qui, minime attentis praesentibus circum- stantiis, standum esse censuit decreto Benedicti XIV, nuper enun- ciato. Nec aliunde maior gratia concedenda est propter quorum- dam pervicaciam. Norunt enim Oratores etiam gratis a sacra Poenitentiaria, post eorumdem attestationem, matrimoniales dis- pensationes concedi solere, ad quam ceteri huius peninsulae Episcopi confugiunt, qui in eadem ac ipsi conditione versantur. Quapropter ne perturbetur ordo Ecclesiasticae disciplinae, et ne insulam cives et Praesules, attento praesertim rapido com- mutationis commodo, meliori conditione quam ceteri evadant, obtento indulto contenti esse deberent, nec ampliori gratia do- nandi.

EA QUAE PETITIONI FAVENT. Contra sed vero perspectes

quod Ecclesiastica disciplina, licet simillima semper s «pientia et charitate condita fuerit, sui tamen non semper similis fuit, sed ad varias temporum vices attemperata est, ut inquit Thomass.