414. De sancta Sabina.

Ad Laudes.

1. Ad patris decus optimi
Cordis vocibus intimi
Sabinae celebres choris
Laudes pangite martyris.

2. Coeli scandit ad arduum
Sanctorum vice martyrum
Et regis sibi filium
Junxit foedere virginum.

3. In cujus diademate
Gremmae more jacintbinae
Summis pro meritis nitet,
Quae Christi meruit fide.

4. Coelestis sibi dignitas,
Rivo sanguinis indita,
Novit solvere praemia
Metae temporis inscia.

5. Ejus gloria circulos
Semper praeterit annuos,
Quae tanto fit amatior,
Est quanto pretiosior.

6. Mundi deliciae taetruro
Mortis possideant locum,
Cujus supplicii genus
Vitae scit dare praemium.

7. Ora pro famulis tuis,
Martyr, germine nobilis,
Multo nobilior magis
Sacri foenore sanguinis.

8. Moles disjice criminum,
Finem posce periculis
Et mortis febre languidis
Da munus valitudinis.

9. Nostris insere mentibus,
Christo reddere debitum,
Ne nos fortia judicum
Perdant jura potentium.

10. Piaesta, conditor optime,
Qui cum patre Deus manes,
Cum sancto quoque flamine
Qui regnas sine tempore.