472 ARETINA

DEFENSIO CAPITULI S. PETRI . E X altera vero parte ca- pituli cathedralis patronus asserens, capitulum s. Mariae Ple- bis contendere, unionem ab Episcopo Guilelmo quodammodo inter duas cathedrales fuisse initam, in primo suo orationis capite demonstrare aggreditur praefatam s. Mariae ecclesiam numquam ante unionem cathedralitate praestitisse. Memorat enim vetustam cathedralem extra civitatem saeculo quinto aedificatam fuisse, ibique moram fecisse Episcopum et ca- nonicos usque dum anno 1203 ecclesia S. Petri eidem ca- thedrali fuit unita. Illam vero longe aliam esse ac eccle- siam S. Mariae Plebis nedum evinci, ait, ex innumeris do- cumentis allatis, in quibus ipsi sub nomine episcopii vel do- mi vel canonicae S. Donati designatur, sed etiam auctori- te commentarii Episcopi Albergotti, ubi huiusmodi opinio refellitur. Ceterum ex decreto unionis anni 1250 atque ex ipsis verbis quibus Episcopus Guilelmus usus fuit, luculen- ter eruitur in civitate aretina duo videri non tamen reapse adesse capita. Sed haec quae et in synopsi historica seorsim circumferenda expenduntur hic tantum innuisse sufficiat.

His praemissis, orator ostendere satagens per decretum unionis, ecclesiam S. Mariae Plebis cathedralitatis dignita- tem ac iura acquirere non potuisse, recolit ex Devoti Inst. Ub. 2. tit. 14 sect. 2 §. 18 unionis triplicem esse speciem, nempe subiectivam, incorpora ti vam ac aeque principaliter, quae postrèma fit « iure coaequali, cuiuslibet natura et statu non immutatis » et ut scribit Card. De Luca Miscel. disc. 1 n. 19 « in cathedralibus praesertim magis in usu est ». Iamvero pacificum esse dicit inter partes, hic non agi de unione subiectiva sed totam quaestionem quoad duas alias species versari. Orator tuetur in casu unionem aeque prin- cipalem existere, ita tamen ut utraque ecclesia suam, ut an- tea naturam et iura retineat, ac unum utrique sit caput, ac proinde excludendam censet adversariorum sententiam, qui unionem incorporativam simul cum aeque principali concur- rere, si illum audias, admittunt.

In iure igitur recolit unionis aequae principalis effectum