Neapolitana seu Pinnen. Ml

« fama sanctitatis V. D. S. interloquì possent. Tum bene vero « intelligitur, cur praesentis Summarii textura horum duorum « dictis potissimum constet. Quorum si perspecta probitas, ex « allatis tamen rationibus, non integra auctoritas. Reliqui porro, « qui in processu eodem testationem fecere suam, genericis « ut plurimum ac satis laconicis locutionibus sese expedive- « runt. Quae omnia qui simul perpenderit in eam pronus « deveniet sententiam, famam sanctitatis ac virtutum huius « Venerabilis adolescentis non tanti stetisse Neapoli, quanti, « elegantiori licet verborum ambitu, insinuare adnisus est « huiusce Informationis auctor.

« Praesertim si ad probabiles ceu vocant causas confuge- « ris, quae famam hanc evulgaverint, merito nonnihil affectioni « tribuendum dixeris. Omnes namque testes illorum quae nar- « rant potissimum auctorem designant equitem Felicem W o - « chinger, pientissimum olim Neapolitanae militiae ducem, « qui suis in aedibus Venerabilem iuvenem excepit hospitio, « atque ut filium carissimum habuit. Cum ducis ad exemplum « reliqui componi soleant, quid mirere si etiam praesidiarii « milites V. D. S. uti delicium habuerint ac veluti Sanctum « suspexerint? ».

E A QUAE RESPONDIT ORATOR. Orator, seu Informationis auctor, ad primam animadversionem respondit: « Esto; eorum « testimonium excludatur; ecquid inde sequitur? Num caete- « rorum depositiones, qui octo numero fuere, per se non suf- « ficerent ad plenam probationem in re nostra suppeditan- d a m ? » . At vero non concessit Orator, alterius ex dictis duobus testibus examen in irritum cessisse. Atque animad- vertit in primis, se in tota. Informatione, multa splendidissima quae de fama V. S. D. congesserat, numquam primi testis verbis confirmasse, cuius testimonium ideo in Summarii tabulis cum caeteris retulit, quia ni probationis, adminiculi saltem loco haberi possit.

Atque ad Decretum anni 1870, quod sub poena nullitatis prohibuit ne eadem persona diversis officiis, ne successive qui-