482 Canonicatus

« vocatio est ad certam familiam, adiecto cognomine, nihil

« certius, quam ut soli sub ea vocatione comprehendantur

« agnati, qui soli eodem cognomine utuntur, eamdemque fami-

« liam constituunt... Iamdiu hinc obtinuit, ut si familiae addita

« sit certa cognominis demonstratio, non alii assequi possint

« ius praesentandi, nisi qui agnati sunt, et sub uno eodem-

« que cognomine continentur. Card. De Luca de iurep. disc. 26

« n. 8. Piton, de controv. patron, alleg. 100, n. IÇ2 Rota etc. ».

Et eo magis in hanc conclusiouem deveniendum esse con-

tendit Orator, quia in fundatione vocatio familiae Vincentii

Castellani facta fuit impersonaliter ; tunc enim nullum dubium

oriri posse tuetur, quod impersonalis cognominis adiectio cor-

pus agnatorum respiciat, praetereaque neminem, ut tradit Rota

in cit. decis. cor. Malvasia. Insuper hanc iuris interpretationem

obfirmare contendit orator ex ipsius fundatoris voluntate. Cum

enim fundator loqueretur de exercitio patronatus activi nomine

familiae tantum agnatos comprehendere voluit, excludendo

verbis disertis foemineam sobolem ; illico autem deveniendo

ad ius passivum vocat... illos de familia Vincentii Castellani, etc.

Igitur familiam in iuspatronatus passivo, eodem sensu eam

nominasse censetur quam paucis ante verbis definivit, scilicet

in virili sobole atque in agnatione. Eiusmodi autem interpre-

tationem fortius obfirmari tenuit orator ex eo quod si insti-

tutor vel dubiam legem dixerit, vel similem in utroque iure

activo et passivo, tunc ab una nuncupatione, altera postulat

opem Piton, de controv. patron, alleg. 8ç n. 4 et all. 68 n. u,

ibi : « Puto autem quod iuspatronatus passivum censeatur primo

« loco reservatum illis de linea primogeniti veluti praedilectis,

« propter indubitatam illam regulam hodie receptam, quod

« nisi contrarium praeseferant verba fundatoris, iuspatronatus

« passivum recipit interpretationem ab activo, cumque illo

« quantum fieri potest conformandum ».

Ad alteram exceptionem deveniens Orator statuere cona-

tus est, quod licet adversarius ad gentem Castellani perti-

neret, tamen reiiciendus esset, quia caret conditionibus quas