482 LITTERAE APOSTOLICAE

(1) Breve Bened. XIV diei 12 Apri- lis 1753 inc. Inelytum quidem.

(2) Syn. Zamosc. Tit. VI de Epi- scopis.

(3) Clem. VIII, Altissimi disposi- tione 23 Sept. 1G03.

(4) Greg. XIII, Benedictus Deus 1 Nov. 157».

(5) Bened. XIV , Inter plures 2 Maji 1744. Inelytum 12 Apr. 1753. Super familiam 30 Mart. 1756.

(6) Pius Vii, Ea sunt Ordinis 30 Iulii 1822.

(7) Pius IX. Splendidissimum Orien- talis Ecclesiae 29 Iun. 1867.

iuventute instituenda elaborare, parochialia munera gerere, cunctis demum officiis, quae ad excolendos animos pertinent, perfungi, prae- sertim si Cleri saecularis aut numerus aut industria temporibus impar extitisset. Quibus illi de caussis tantum sibi apud omnes benevolentiae conciliarant, tantum opinionis et gratiae, ut ïionnisi ex Basilianis legerentur, qui vel Episcopi vel Archimandritae fie- rent (1). In Zamoscena Synodo Ruthenorum provinciali, cuius Apo- stolica Sedes decreta confirmavit, cautum fuerat, ut nemo esse Episcopus posset, quin institutum Basilianum professus esset, nemo autem profiteri, quin intra monasterii septa annum probationis regularis et sex hebdomadas ad leges et consuetudines sancti Basilii exegisset (2). Itaque non solum Episcopi Ruthenorum, sed etiam Pontifices Romani, Decessores Nostri, sodalitatem Basilianam magno in honore habuerunt, mentisque laudibus prosecuti et praecipua cura complexi sunt: eam quippe probe noverant, Ecclesiae catholi- cae maxime apud Ruthenos et antea plurimum profuisse et in poste- rum non minus profuturam. De Clemente VIII (3) et Gregorio XI I (4) satis constat, quantum in ornandis Basilianis operae studiique col- locarint: quos ipse Benedictus XIV (5) et recentiore memoria Pius VII (6) singularibus verbis commendarunt. His vero luculen" tum postremo tempore accessit testimonium f. r. Pii IX (7) iis con- signatum litteris Apostolicis, in quibus b. Iosaphat© sanctorum caelitum solemnes honores decernebantur.

Sed pristina monasteriorum coniunctione dirempta, Ordinem iampridem fiorentissimum variis debilitatum casibus, humanae infir- mitatis incommoda non parum afflixere : idque maxime per hanc aetatem, cum in tanta opinionum insania et corruptela morum pas- sim doctrina catholica in invidiam vocetur. Abductis praeterea rerum novarum cupiditate ad profana studia animis, multorum ca- ritas deferbuit, ac pauci inveniuntur, qui mortalibus abdicatis re- bus proxime ingredi Iesu Christi vestigiis instituant. - Nobis in- terim Ordinis Basiliani dolentibus vicem, et qua ratione relevari