CONSTITUTIO 483

mini propagando. Hi cunctis accurate exploratis quae in delibera- tionem cadebant, et rationum momentis, quae afferebantur utrinque, religiose perpensis, fideliter Nobis exposuerunt quid aequius melius de singulis quaestionibus decernendum ' sibi videretur in Domino. Audito itaque memoratorum Cardinalium consilio , causaque probe cognita, supremum iudicium Nostrum de controversiis ac dubitatio- nibus quae propositae sunt per banc Constitutionem pronunciamus.

Multiplex licet varieque implexa sit congeries rerum quae in disceptationem vocantur , omnes tamen ad tria potissimum capita commode redigi posse arbitramur , quorum alterum ad familiarum religiosarum exemptionem pertinet ab episcopali iurisdictione ; al- terum ministeria respicit, quae a regularibus missionariis exer- centur : tertium quaestiones complectitur de bonis temporalibus deque usu in quem illa oporteat converti.

Ad regularium exemptionem quod attinet, certa et cognita sunt canonici iuris praescripta. Scilicet quamvis in ecclesiastica hierar- chia, quae est divina ordinatione constituta, presbyteri et ministri sint inferiores Episcopis, horumque auctoritate regantur (1); tamen quo melius in religiosis ordinibus omnia essent inter se apta et connexa, ac sodales singuli pacato et aequabili vitae cursu uteren- tur ; denique ut esset incremento et perfectioni religiosae conver- sationis (2) consultum, haud immerito Romani Pontifices, quorum est dioeceses describere, ac suos cuique subditos sacra potestate re- gundos attribuere , Clerum Regularem Episcoporum iurisdictione exemptum esse statuerunt. Cuius rei non ea fuit causa quod pla- cuerit religiosas sodalitates potiore conditione frui quam clerum saecularem ; sed quod earum domus habitae fuerint iuris fictione quasi territoria q*u.aedam ab ipsis dioecesibus avulsa. Ex quo factum est ut religiosae familiae, quas iure communi et Episcopis propter hieraticum principatum, et Pontifici maximo propter primatum Pon- tificium immediate subesse , oporteret (3), in Eius potestate esse perrexerint, ex Episcoporum potestate per privilegium exierint. Quum autem re ipsa intra fines dioecesium vitam degant, sic huius privilegii temperata vis est, ut sarta tecta sit dioecesana disciplina, adeoque ut clerus regularis in multis subesse debeat episcopali po- testati sive ordinariae sive delegatae.

De hoc itaque privilegio exemptionis dubitatum est, num eo mu-

li) Concil. Trid. sess. 23 de sacram, ord. can. 7.

(2) S. Gregor. M. Epist. III lib. IX. - Bened. XIV Epist. Decret. Aposto- licae servitutis, prid. Idus Mart. 1742.

(3) Concil. Vatic. Constit. Pastor aeternus cap. 3.