484 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

reni, retinendis, summa prudentia et fortitudine, sibi non parceps,

totam se impendit. Tantam virtutem religiosa vocatione Deus cumulavit.

Anna enim, dum ferventes ante domesticum altariolum preces effun-

debat, Beatae Virginis, uti fertur, apparitione recreata, se ad infirmorum

et puerorum curam caelitus vocari intellexit, quibus operibus exercendis,

suae conscientiae moderatore approbante, die 11 novembris mensis anno

1798 voto se obstrinxit ludumque aperuit. Quatuor eius germanae sorores,

pietate et ipsae praestantes, illam in eo regendo adiuvabant. Attamen,

Religiosum Institutum amplecti cupiens, a. 1800 Vesontionem se con-

tulit, ut S. Ioannae Antidae Thouret se adiungeret, sed aliter disponente

Deo, de eiusdem Sanctae consilio, a proposito deflexit; nec secus ei con-

tigit, quum inter Trappistinas aggregari petiit. Quapropter, divina

veluti manu ducta, prudentum virorum consilio innixa, novum Institu-

tum molinendum animo volvere coepit.

Cabilloni a. 1805, Pii Papae V I I , qui illic substiterat, benedictione

roborata, primam ibi novi Instituti domum erexit, sacellumque ad hono-

rem S. Ioseph B. M.V. Sponsi benedicendum curavit. A. 1S0G civilis

auctoritatis approbationem accepit, sequentique anno die 1.2 maii reli-

giosis vestibus de Episcopi Augustodunensis manu est induta, regimenque

Instituti assumpsit. A. 1812 Cluniacum domum principem tianstulit,

unde Instituto nomen S. Ioseph de Gluny inditum. Quod, Deo favente,

mire propagatum vidit, suasque filias ut animas Christo lucrifacerent,

ad dissitas etiam gentes misit Orientalis Indiae, insularum Oceani Pa-

cifici, Africae, Americae. Infestam Senegal regionem, aliasque barbaras

oras ipsa Dei Famula peragravit, ingentes ubique referens fructus.

Ast praecipua laus ei tribuenda ob stupenda facinora quae in Guyana

gallica patravit. Oppidum ad oram fluminis « Mana » e nonnullis nigri-

tarum centenis a servitute vindicandorum constituit, atque suprema

quidem, sed materna auctoritate, recusata quacumque seu civilis seu

militaris potestatis coercitione, moderatur. Hos qui, humanitatis omnis

expertes, ab belluinam conditionem turpi servitute redacti fuerant, ipsa

non fia gris, nec ulla adhibita violentia coactos, sed solo Dei amore

allectos non modo ad humanitatis sensus reducit, sed ad christianam

pietatem colendam elevat. Mulierem inermem vidisses, lites dirimere,

poenis cum oporteret multare, matrimonia conciliare, ad rationis, fidei

et caritatis normam socialem vitam moderari, scholas constituere, lepris

infectos seorsim colligere, eosque curare ceteraque peragere, quae ad

rectum christianae societatis regimen requiruntur. Nec satis : plures

servos suis impensis redemit, aliosque in servitute detentos omni studio

levare contendit. Sed diaboli invidia odium pravorum hominum, qui