484 ENGOLISMEN.

reiecta penitus actione reconventionali mulieris , eique ex- pensis adiudicatis.

Post haec, repetito supplici libello, institit vir apud epi- scopalem Curiam engolismensem, ut dispensationem peteret a Summo Pontifice super matrimonio rato et non consummato. Episcopalis vero Curia preces remisit ad S. C. C. quae ex Audientia SSmi, sub die 28 Martii 1887, eidem Curiae com- misit, ut processum construeret, usque ad sententiam exclu- sive, super non consummatione et super causis ad dispensan- dum, servatis in substantialibus Benedictina « Dei miseratio- ne » et Instructione S. C. C. et cum facultate Io subdele- gandi, quatenus opus esset ; 2° dispensandi, si id casus fer- ret, super inspectione corporis mulieris; et 3° compulsando si necessitas cogeret, testimonia edita in civili processu.

Disceptatio Synoptica.

VOTUM THEOLOGI. Quaerendum mihi est, ait consultor, an ex deductis duo illa probata maneant, quae ex iure con- stare debent, scilicet et matrimonium revera consummatum non fuisse, et causas adesse ad dispensandum gravissimas. In hac autem inquisitione perficienda , cum quaestio tota circa factum versetur, hoc unum ex iure animadvertam, sci- licet non consummationem matrimonii satis constare, quoties ad illam evincendam conspirent partium iuramentum , una- nimes testium depositiones tum quoad factum ipsum , tum quoad partium veracitatem, et demum gravia adminicula ex ipsis causae, ut ita dicam, visceribus desumpta. Hoc adeo clarum e s t , et cetera ex iure adeo forent in casu inutilia, ut vos certo taedio afficerem , si illud probandum, et haec exponenda vel summatim assumerem.

Itaque ad factum quod spectat, matrimonium non fuisse consummatum ipse docet in themate actor, qui, licet fatean- tur se pluries matrimonialibus officiis operam dare voluisse, et licet subdere non dubitet se eo usque devenisse ut virili- bus tangeret pudenda mulieris ; tamen, iuramenti religione interposita, omni asseveratione affirmat, maritalem congres-