484 EX S. C. CONCILII

suum dereliquit, et ad matrem confugit. Anno autem 189t> petiit uxor declarationem nullitatis sui matrimonii in foro civili, eamque facile tenuit. Anno tandem 1899 eamdem nullitatis declarationem petiit a Curia Parisiensi, quae pro- cessum instituit, sed a dicenda sententia abstinuit, dubitans ne ipsa competens esset in hac causa. Et iure quidem abs- tinuit , imo ab ipso conficiendo processu antequam a iudice competente delegationem obtinuisset, debuisset abstinere. Iudex enim competens in causis matrimonialibus non est y nisi Episcopus dioecesis , in qua vir domicilium habet (cfr. Instr. Austr. § 96 et Instr. S. C. P. F. a. 1883 § 2) vel ad summum Episcopus quoque dioecesis, in qua ma- trimonium contractum est (cfr. Gasparri De matrimonio, II, 1169). Ratio autem est, ex generali principio iuris actor sequitur forum rei. Porro in causis matrimonialibus sive reus sit vir, sive sit rea uxor, forum rei semper est forum viri. Quod patet in primo casu, quum nempe reus est vir (ut in casu nostro); patet et in secundo, quum est rea mu- lier, ex alio iuris principio -uxor sequitur domicilium ma- riti. Exceptionem ponit, tum Instructio Austriaca tum In- structio S. C. de Prop. Fide, quum coniugale vitae con- sortium sublatum fuerit, sive per separationem a toro et mensa, sive per malitiosam desertionem a marito patratam. Tunc, in primo casu, quum nempe coniuges separati sint a foro et mensa quaelibet pars debet exercere ius accusandi matrimonium coram Episcopo dioecesis ; ubi altera pars do- micilium' habet. In altero casu uxor potest instituere actio- nem etiam apud Episcopum, intra cuius dioecesim suum domicilium habet. At in casu nostro, et uxor est, quae contra maritum matrimonium accusat, et non ipsa a marito, sed maritus ab ipsa derelictus est. Quare apud Ordinarium mariti causam agere debebat.

Hinc optime egit Curia Parisiensis remittens causam ad S. Congr. S. Officii. Haec autem ad S. Congregationem Concilii, quum ad hanc potius causa pertineret, sollicite rem totam remisit.