430. De sancto Silvestro.

1. Silvestro beatissimo,
Urbis Romanae episcopo,
Laudes canamus debitas
Cum omni reverentia.

2. Hic cum foret infantulus,
A matre sua vidua
Cyrino Christi servulo
Commissus est presbytero.

3. A quo Christi mysteria
Secutus lucidissima
Spernensque mundi delubra
Pervenit ad coelestia.

4. Hic factus est affabilis
Et cunctis peramabilis,
In ipso sapientiae
Clavis omnisque permanet.

5. Hic venerandus pontifex,
Pius nec tardus opifex
In suaque matricula
Scriptas habebat viduas.

6. Hic pauperes ac debiles
Quaerebat pius artifex,
Cunctos in hac matricula
Scribebat cum laetitia.

7. Cunctorum erat bajulus,
Nullus ab eo vacuus,
Cunctisque alimonias
Praestabat hic assiduas.

8. Imperatoris maximi

Constantini nam candidam
Lepram depulit famulus
Christi per sanctum lavacrum.

9. Vacans adhuc in corpore
Prodigia ostendere
Non cessat Christi famulus
Sanando multos languidos.

10. Per hunc virum piissimum
Surdis auditus redditur,
Lumen caeci recipiunt,
Effugantur daemonia.

11. Jam deprecemur Dominum,
Quem sempiternum credimus,
Votis annuat omnium
Hujus festum colentium.

12. Gloria magno Domino,
Deo patri et filio
Simul cum sancto spiritu
In sempiterna saecula.