432. De sancto Simeone.
Ad Nocturnum.

1. Psallat chorus, qui sonorus
Exsistit claris vocibus,
Simeonis et in bonis
Exsultet coelum lau-
dibus.

2. Hymnum pangat, dulcem clangat
Tubaque veri flaminis,
Quia sanctus jam est factus
Consors paterni lu-
minis.

3. Sprevit mundum, ut se mundum
Offerret tibi villicum,
Cui cedis locum sedis,

Deus, tuorum militum.

4. Cibas cervo, quos cum servo
Nivis moles praemaximae
Ac procella claudit cella,
Aeterne rex altissime.

5. Fratrem lapsam vita cassum
Deductum jam ad tartara
Sibi cedis, post concedis
Aeterna Christi mu-
nera.

6, Coenobitam finit vitam
Mantuam juxta sobrie,
Quem ad plenam vocas coenam,
SummaeDeus clemen-
tia e.

7. Ubi caro pausat caro
Saxo contecta coelitus,
Hunc ad locum tuum totum
Veni, creator spiri-
tus.

8. Rege servos, ne protervos
Actus serpentis callidi
Prosequantur, sed pascantur
Ad coenam agni pro-
vidi.

9. Tibi laudes ut conserves,
Perennis lux et veritas,
Da hic salves et gubernes,
O lux beata trinitas.