First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
LITTERAE 9 Figlio Nòstro, a tutto il vostro Clero e popolo 1' Apostolica^ No- stra benedizione.
EX S. CONG. I DTJLGENTIARUM 91
EX S. GONG. INDULGENTIARUM 9a oltraggi ehe loro si fanno spe- cialmente colle bestemmie.
310 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
E X ACTIS CONSISTORIALIBUS o l i
312 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
314 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
E X S . C . INDULGENTIARUM 34i
ient la plus iuste impartialité de Son verdict.
452 A VENIONEN. ET VALENTINEN.
EX- ACTIS CONSISTORIALIBUS 571
Altera personarum classis quae in
est, scilicet matrimonii libertatem tueri, tum quia genus masculinum foemineum complectatur.
ductionem de loco in locum esse conditionem necessariam, ad hoc ut raptus crimen constituatur.
257 » tunc enim tamquam fautor poenis » raptus obnoxius fieret ».
favorem dederint, seu cogentibus in vetitis actionibus cooperantes.
quominus vetitus actus - perficia- tur, aut de violentia habita testi- monium ferant.
modo suspicata, monasterium' de- serit.
qui sub ìege non cadit, cum le- gislatores illum non expresserant.
actiones quae in Tridentino Capite excommunicatione plectuntur, sunt auctoritativae et potentiales?
constituto, vel ex Pontificis Romani dispensatione et facultate.
cuius Dioecesi pater traxit origi- nem.
380 discordare reperitur ab Constitu- tione Apostolicae Sedis.
488 COMEN.
mensis Episcopi depositionem. Verum sanationem, etiamsi intercessisset, effectum nullum habere potuisse, cum suppo- nat consensum saltem praesumptum per maritale contuber- nium ; Barbosa vota decis. L. 2 not. 27 num. 16. Cum vero in casu dispensatio infligenda potius quam concedenda fuisset, vel utroque coniuge, vel altero ex iis contradicente, id tum ab ipsa natura actus, tum a s. Sedis disciplina alie- num esse. Bened. XIV in Litteris Apostolicis Etsi matri- monialis diei 27 Septembris 1755 quarum species eruere est ex Perrone de matr. christ. Lib. 2 sect. 1 cap. 4 art. 2.
Exemplum recens suppeditare causam Comen, seu Me- diolanen, nullitatis matrimonii actam coram S. C. die 5 Decembris 1863. Diuturnitatem contubernii nullitatem for- mae vitio insanabilem abstergeré nequire erui ex Navar. Lib. 4 de cland. desp.; Ursaya t. 2 p. 1 disc. 10 num. 96.
Tandem in responsione vinculi adsertoris animadversio- nibus notabat: eius allegationis summam hanc esse, quod non modo vera domicilia ad parochi proprii definitionem sufficiunt, sed etiam praesumpta. In casu vero praesumptum domicilium pro puella haberi, quia mater illud obtinuerat in oppido Morcóte. Et clamabat mulieris defensor: « Nego » ad matrimonium admitti domicilia praesumpta. Nego ma- » iorem : nego minorem ; nego consequentiam. »
Revera* prosequebatur, ex unius saltem mensis mora non domicilium praesumi, sed animum manendi ad maiorem anni partem. Id optime demonstrasse Card. Tarquini in causa Romana Matrimonii 11 Ianuarii 1868. Sed animum tan- tum non sufficere: etenim ad domicilium vel quasi domici- lium adipiscendum requiri animum pariter et factum habi- tationis Reiffenst. Lib. 2 tit. 2 §. 17; Zolling. Instr. Iur. Eccles. Lib. 1 Tit. 2 §. 148; Antoine Theol. Moral, tit. de matr. §. 452; S. Alph. Theol. Moral. Lib. 6 Cap. 3 dub. 3; Textus in L. 20 ff. ad Municipal. Si haec vera sunt, domicilium praesumptum non modo absurdum esse, sed prorsus impossibile. Animum quidem praesumi posse, habitationem, quae corporalis est, praesumptionibus adstruere omnem potentiam praetergredi.