488 ENGOLISMEN.

tamen ipse Vinculi Defensor , qui cum mulieris scripturam agnovisset, sinit ut epistola in actis insereretur.

Cum itaque habeamus directas probationes ex iuramento viri et testium depositionibus, cum evidentissime constet de viri, aliorumque testium veracitate; cum denique in harum probationum confirmationem habeantur adminicula gravissi- ma, inde exorta ex ipso facto mulieris, quae virum aversata est a primo matrimonii momento, quae omne studium in eo posuit, ut occasionem captaret ad resiliendum a matrimonio, quae evidentissimis argumentis non sequutam consummatio- nem pluries admisit et recognovit; cum, inquam, haec omnia habeantur , pronum erit deducere , ad factum quod spectat satis constare de non sequuta consummatione.

Non me latet, Eminentissimi Patres, plura et gravia in contrarium afferri posse a cl. Vinculi Defensore, quae si in- soluta manerent, Actoris causae non parum nocere possent. Operae igitur pretium erit ea saltem delibare, ut veritas me- ridiana luce clarior patescat.

Itaque praecipuum argumentum , quod afferri posset in favorem mulieris desumitur ex depositione Dominae Lydiae Péronneau, quae factum sequutae consummationis admittere visa est , quando asseruit se audivisse , paucos post dies a matrimonii celebratione, mulierem sibi dicentem , quod for- san uterum ferret, et quando adiunxit se id didicisse etiam a matre et ab amita, quae factum omnino ut certum tene- bant. Verum quanti haec facienda sint sequentia demon- strabunt.

Et I o sciatis oportet, Sapientissimi Iudices, hanc Lydiam Péronneau, esse illam ipsam iuvenem, quae fautorum extitit causa malorum, ab ipso primo matrimonii die , quando vir renuit morem gerere uxori suae, quae illam apud se in con- iugali domo retinere volebat. Quid igitur mirum si talis te- stis nonnulla contra virum deponat in favorem mulieris ?

Quae et quanta fides eadem testis mereatur docet Archi- presbyter compiniacensis, dum iuridice interrogatus respondit se Lydiam, si non mendacem , saltem suspectam habere ,