ENGOLISMEN. 481)

praecipue in praesenti causa, in qua absolute sine ullo par- tium studio esse non posse dixit. Et quid si, cum aliquibus testibus, relationes inter Lydiam et mulierem haud honestas fuisse • supponamus ?

Et revera quod in casu Lydia fidem nullam mereatur, inde patet quod eius depositio saltem ut contradictoria ha- benda sit. Nam initio asserit se nihil scire quoad factum consummationis ; licet sciat coniuges etiam in itinere eodem lecto usos esse. Deinde adiungit mulierem sibi dixisse quod forsan in utero gestaret; imo idem se audivisse fatetur a matre et ab amita. Tandem omnium immemor concludit af- ferens verba, quae prolata dicit a suo con sobrino medico, Edoardo Gay, ex quibus resultaret consummationem impos- sibilem fuisse, forsan ex impotentia viri. At, quaeso, quo- modo ei credendum, quae de iisdem loquens coniugibus, vi- rum impotentem supponit, feminam in utero gestare dicit, et utrum inter se convenerint se ignorasse fatetur? Voluitne de crimine accusare mulierem ? Sed tunc matrimonium cum viro suo haud consummatum fuisse patebit. Et si crimen exclusit, quomodo conciliari poterunt impotentia viri, gesta- tio mulieris, et ignorantia sequutae consummationis?

Sed haec omnia explicantur, si Lydiam in hisce omnibus asserendis mendacem fuisse probetur. Atque ita esse acta processus conclamant. Nam interrogatus Edoardus Gay an revera protulerit verba illa, quae fuerunt a Lydia enarrata, nedum negavit se verba illa protulisse, sed insuper adiunxit, se neque mulierem vidisse, ideoque neque fundamentum ha- bere potuisse ad illa verba proferenda.

Pariter si consulamus depositiones Lydiae Matris, vide- bimus , illam nullimode proferre potuisse verba , quae eius nomine a Lydia relata fuerunt. Dum enim asserit Lydia matrem suam admisisse factum sequutae consummationis ; Mater e contra iuridice interrogata respondit, se nihil vi- disse et nihil audivisse, ex quo resultaret mulierem vel prae- gnantem, vel virginem fuisse.

Ut itaque ad conclusionem de veniamus, illius certe testi-