ORDINIS CISTERCIENSIS. 491

dri VI. Constitutiones quae iam declaravcrant, abstinentiam ab esu carnium non esse de substantialibus Regulae, ac simul conquestus esset de importunis querelis super hac r e , quae conscientias turbent, indeque dissensiones, contentiones et lites non sine ma- ximo religionis dispendio, consequantur declaravit : Monachis Ci- sterciensibus tuta conscientia licuisse et licere uti dispensatione praenarrata super esu carnium per Capitulum Generale Ordinis huiusmodi, Apostolica auctoritate concessa ac diuturna consuetudine comprobata.

Nec satis; die 8 Martii 1660 idem Pontifex per litteras in forma Brevis haec referens: « Nonnulli religiosi eiusdem Ordinis (Cisterciensis) in Gallia, dicti abstinentes seu strictioris observantiae sub praetextu introducendi in monasteria abstinentiam a carnibus quorum itsus certis diebus a Sede Apostolica conccssus est, certos ineunt contractus, transactiones et concordata cum antiquis Ordinis huiusmodi religiosis , quibus certas pensiones in pecuniis et fru- ctibus promiltunt et distribuunt, eosque a maiori et praecipuo onere chori aliisque observantiis ad quas ex professione tenentur, li- berantes , evidenti relaxationis et perditionis periculo exponunt, dummodo eis solis, privative quoad alios, monasteriorum admini- strationem et regimen, tam in spiritualibus quam in temporalibus liberumque officialium et superiorum electionem, tam quoad vocem activam quam passivam, cedant: declaravit: Contractus, trans- actiones et concordata, de quibus supra agitur, fuisse et esse illicila ideoque huc iisque inita, et nulla et invalida fuisse. »

Imo et in aliis uteris die 2 Iulii 1661 idem Pontifex cum cognovisset quosdam strictioris observantiae monachos utentes quibusdam sententiis Cardinalis iam demortui de la Rochefou- cauld, qui secundum mandata Apostolica non undequaque egerat, praetendisse cos, qui ab esu carnium non abstinerent, privatos esse voce activa et passiva , districte prohibuit , ne a libertate vocis activae et passivae in electionibus Abbatis Cislercii G e - neralis aliorumque, Cistercienses communis observantiae pertur- baren tur.

Hisce in perturbationibus ac dissensionibus, cum Abbas Vaussin cognosceret aequam Ordinis reformationem aggredi se non posse sine Sedis Apostolicae auxilio, petiit et obtinuit ab Alexandro VII. eam reformationem: quare idem Pontifex avo-