Appendix XI 493

De Mariano Socino, quem allegat Sánchez, Adversarius noster ex eius operibus verba pariter deprompsit, quae haec sunt: « Ultimo circa praedicta subiicio notabilem quaestionem, quae quotidie in pra- ctica contingit. Pone,peritus medicus infirmanti etpraegnanti mulieri citius vitae secundum artem medicinae succurri non poterat quo- minus ipsa cum partu animato perirei, suasit abortum, et mulier medici consilium adimplevit. Quaeritur, an medicus teneatur ; et quid de muliere? Simon de Bursano, in Clem. I eodem tit. tenet quod sic... Quaestio ista est notabilis, sed pro nunc nolo decidere, quia forte Deo duce illam disputabimus ». Inde Adversarius noster con- cludit, se nescire quomodo celeberrimus Felinus allegare potuerit eiusmodi Mariani Socini auctoritatem in superiori textu, cum Socinus aperte dicat pro nunc nolo decidere: certum autem esse, auctoritatem Socini afferri non posse pro nova opinione.

Sed Socinus promittens quaestionem se soluturum in cap. Ad Audientiam de homicid. p. 336 iterum quaestionem posuit: « Quid de medico vel alio qui suasit abortum mulieri praegnanti? Solutio- nem (respondit) collige ex his quae dixi supra ». Sed superius dixerat quaest. 217, « De medico omnes efficiuntur irregulares, si certum est quod partus esset vivificatus ». Hisce ab Adversario nostro relatis, concludit, inutile esse amplius insistere; duos enim graves auctores indicatos invocari contra communem sententiam non posse. Ultro autem fatetur unicum Simonem de Brixia, aut de Bursano, esse auctorem obscnri nominis. Eo magis quod, iuxta Socinum, ita scripserat: « Quaeritur an medicus teneatur et quid de muliere? Simon de Bursano tenet quod sic. Facit quia abortus est de genere malorum prohibitorum. In contrarium facit quia plura videntur concurrere propter quae saltem mulier debeat excusari. Primo aucto- ritas medici quae magna est, etc. ». Ex hisce enim verbis eundem auctorem iudicari posse.

Post haec nonnulla adiungit, quae ad rem non faciunt, quaeque omitto, tum ne tempus teram, tum etiam ne in responsione aliquid dicam, cuius Adversarium fortasse poeniteret, quamquam scribendo pro re nata non negligam, si quid responsione aliqua indigeat.

Inde lectorem remittens ad auctoritates, quas allegaverat in sua dissertatione inserta laudatis ephemeridibus Revue t. V, anno 1872 pag. 194 et 298, concludit, verum esse quod sibi ostendere propo- suerat, idest nullum hactenus esse theologum, vel auctorem theo- logiae moralis, in opere quovis, qui affirmaverit licitam esse embryo- tomiam etiam ad servandam vitam matris: immo omnes, sive antiqui sive recentiores, aut explicite aut implicite proclamasse absolutam illiceitatem.

Haec est oppositi recentis articuli synopsis. Quod autem attinet ad theologorum auctoritates, quas ipse alle-

gaverat in sua erudita dissertatione ad quam remittit lectorem p. 194,