494 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

gerent. Vocem audierunt d icentem: « I ta sanctus amor meus tria haec

« corda in ae te rnum coniungit ». Alia duo corda erant cor Margaritae

Mariae et cor patr is Claudii. Praecepit praeterea Dominus ancillam suam

eidem patri divini sui Cordis thesauros manifestare ut eorum pret ium

et uti l i tatem pervulgaret : sibi autem addebat libere, divinorum horum

bonorum, veluti fratrem ac sororem, ambos esse aeque participes.

Nam ad ae te rnam memoriam visum est insigne illud quod Marga-

ritae Mariae, anno millesimo sexcentésimo septuagesimo quinto, est obie-

ctum inter octo dies qui Corporis Domini festum excipiunt. Nam cum

ipsa coram sanctissimo Sacramento Dei adstaret , divinus Sponsus eximia

in dilectam suam beneficia profudit: quae et magno opere impellebatur,

quoquo pacto facultas suppeteret , grat iam ei referre. « Nulla mihi », •

inquit Ille, « erit a Te remunerat io acceptior, quam si tu id agas, quod

« a te toties petii ». T u m divinum" Cor suum aperuit et inqui t : « Ecce

hoc Cor, quod homines tanto opere dilexit, quod ita rei nulli pepercit,

ut ad amorem suum declarandum se confecerit et consumpser i t : illorum

vero pars maxima ingrato me animo remunerantur , impudent ia sua,

sacrilegiis, veterno, despicentia, quam in hoc amoris sacramento mihi

exhibent : id vero molestissime patior, a cordibus quoque devotis mihi,

tali me modo tractari . Propterea a te peto, ut sexta feria, quae octo

dies sequitur sanctissimo Sacramento sacros, praecipuum solemne insti-

tua tur ad Cor meum h o n o r a n d u m : quo die sancta de altari erunt a

fidelibus l ibanda et adhibenda simul honorabil is compensatio, ad repa-

randas indignitates, in sanctissimum Sacramentum per eos dies inlatas,

quibus populo ado randum proposi tum fuit. Despondeo ego tibi, Cor

meum se fore di la turum, ad divini amoris sui actiones ubert im in illos

effundendas, qui illud tali honore afficiant aliisque ad haec agenda,

exstent auctores ». Cum Dominus ita dilectam sponsam alioqui dignatus

esset, illa respondi t : « Sed haec, Domine mi, a tam misera ac peccatrice

« creatura tu petis? quae tuis studiis sua ipsius indignitate officiet? ».

At ille: « Oh imperitam sane virginem! Tene tandem latet, imbecillimis

« me natur is uti, quibus acerrimas c o n t u n d a m i ». Ipsa vero: « Quibus

« rebus t ransigere haec queam, tu igitur mihi praebeas ». Denuo porro

Dominus : « Servum meum (patrem nimirum de la Colombière) adhibe:

« meis verbis die ei, ad religionem hanc const i tuendam, ñervos omnes

« intendat et ad divini Cordis mei votum explendum: coram impedimen-

« tis, quae incident, ne abiiciet animum ; sciat omnia posse eum, sibi

« qui omnino diffidat, quo virtuti meae sese permit ta t ».

Cum Margarita Maria manda ta divina ad patrem Claudi um detu-

lisset, ab eo iussa e s t quae sacri Cordis religionem respiciebant et alia