494 ENGOLISMEN.

tibiis in processu; praesertim modo ex declarationibus suis coram laico iudice, adstante eadem sponsa Sophia ; nec non ex illius constitutis apud ecclesiastica tribunalia, mani- festantis se ita ad ipsam accessisse, ut interiora acta ex- plere valeret, nisi illa continuo, quominus faceret, impedi- visset.

Cum interim Sophia coniugem accusasset voluisse ab ea turpia, quaesitum fuit utrum propria coniugum acta fortas- sis ipsa nesciret. Ast, ultra iam dictum , ob amicissimae suae confessionem, indicium fieri potuit non ignorasse. Non ideo explicare docemur illam istius repugnantiam, quam con- stanter maritus deplorat; et est nobis inexplicabilis contra- dictio. Transeant quaecumque esse potuerint primae sponsi prodivitates maritales, ab ea criminatae tamquam eiferatae et nefandae; sed ex his, quae exarata leguntur, clare no- scitur, quod sponsus tandem aliquando quaerebat actiones coniugibus honestas, et ab ea nunquam tamen concessas. Vi- detur igitur Sophiam habuisse tamquam turpia et nefanda coniugum opera.

Causa igitur inconsummationis de ipsorum matrimonio, causa proxima atque absoluta, si matrimonium reapse incon- sumptum remansit, deprehenditur profecto quod fuit mulie- ris negativa voluntas, eiusque contraria agendi ratio.

Invitatus a laico iudice comes Oscar ad aliquam expli- cationem exhibendam super tantam et incomprehensibilem mulieris aversationem : eam dixit aegrotam.

Revera, et ad processus complementum, valde utiliter successisset aliqua declaratio de huiuscemodi nominata ae- gritudine. Quae declaratio forsitan istum Sophiae paradoxa- lem operandi modum reserare et solvere potuisset. Equis utrum ageretur de aliqua corporis imperfectione, cura capaci vel minime, qua iuvenis sponsa laborabat, et prae verecun- dia revelare retinuit actutum; sed postea inter coniugales illecebras et fiduciarios actus viro suo patefaceret? Medicus civitatis, vocatus a marito et cum quo illa sermonem ha- buit de propriis perturbationibus, iuravit consideravisse So-