PARISIEN. 495

tiam. Porro, ex horum ultimorum testium depositionibus, certo constat Actricem domicilium habuisse fixum Parisiis in via Pierre Picard apud genitricem suam ; mater viri pa- riter asserit filium suum domicilium habuisse verum Bur- digalae in via Lafaurie-Monbadon; item satis constat [iti- nerationem in Angliam fuisse paucorum dierum, ad sum- mum unius hebdomadae; item fere omnibus testibus, aliis nescientibus, suasum est nullam unquam delegationem sive a Parochis, sive ab Episcopis expetitam fuisse.

Itaque, ex hucusque reassumptis, in tuto et comperto prorsus evadit :

a) Quod contrahentium uterque verum habuerit in Gal- lia domicilium :

b) Quod neuter, ante matrimonium, domicilium aut quasi-domicilium in Anglia quocumque titulo, sibi unquam constituerit :

c) Quod, in celebratione matrimonii , ceteris omnibus omissis, permanentia in civitate Londini, etiamsi fuisset ad tres hebdomadas protracta, rationem quasi-domicilii certo certius nullatenus habuerit.

Unica igitur difficultas, scilicet in hac delegatione quam Actrix negat et vir affirmat.

Delegationis, si quae data fuerit, aliquale saltem vesti- gium reperire est, ita si dici possit, penes terminum a quo aut terminum ad quem : delegatus etenim metaphysica ne- cessitate delegantem praesupponit.

Et re quidem vera, maritus incunctanter asserit, ut iam notatum est, non unam, sed duas datas fuisse delega- tiones, nempe tum parochi sponsae, tum parochi ipsius viri. Ast eheu ! talis assertio ore rotundo prolata, duplicis fal- sitatis illico convincitur : « l'un celui de mon épouse, curé de St. Vincent de Paul ci Paris » - porro, sponsa parochiana nequaquam erat £. Vincentii, sed S.. Petri Montis Marty- rum, - « et celui de St. Louis à Bordeaux » - porro, ipse vir domicilium habebat Burdigalae non intra paroeciam S. Ludovici, sed Nostrae-Dominae. -