496 CONSTITUTIO

» bus functionibus specialiter offeruntur, ad parochum spectant ; con- » suetudine reliquas ferme omnes ecclesiis ipsis aut sacellis aut n aliis certis finibus applicante (1). » Praeterea si in parochum re- ctoremve, a quibus spiritualia adiumenta fideles accipiunt (2), haud ineoncinne praesumi potest collata liberalitas , ubi Ecclesia bonis praedita sit, per quae religionis decori et ministrorum tuitioni pro- spiciatur longe, aliud iudicium esse debet ubi eam bonorum copiam Ecclesia non habeat], ac liberalitate fidelis populi unice aut potis- simum sustentetur. Tunc enim largitores putandi forent voluisse consulere cultus divini splendori et religionis dignitati, ea ratione et modo quem ecclesiastica auctoritas decerneret. Ideo apud chri- stianos primaevos lege cautum fuerat ut pecunia omnis dono acce- pta, inter Ecclesiam , Episcopum , Clericos et egenos divideretur. Legis porro sese interponens auctoritas, si largitionum. tempora et causas praestituat, illud efficit quoque, ne fideles semper pro arbitrio possint modum et finem designare in quem oblatam stipem erogari oporteat ; nequit enim facere privatorum voluntas, ut quod a legitima potestate in bonum commune praecipitur certo destitua- tur' effectu. Haec Nobis considerantibus visi sunt prudenter et op- portune egisse Patres Concilii provincialis Westmonasteriensis n , cum partim interpretantes piam et aequam donantium voluntatem, partim ea, quae Episcopis inest, utentes potestate imperandi pecu- niae collationes decernendique quo tempore et qua de causa conferri oporteat, statuerunt in capite de bonis ecclesiasticis , quid cen- sendum sit intuitu missionis collatum. Iubet igitur ratio, itemque Nos constituimus, hac in re religiosos ad leges Westmonasteriensis Synodi sese affatim accomodare oportere.

Sublatis controversiis cognitioni Nostrae propositis, confidimus, curam a Nobis in iis componendis adhibitam eo valituram , ut ad tranquillitatem et incrementum rei catholicae in Anglia non leviter conferat. Equidem pronunciationes Nostras ad iuris et aequitatis regulam studiose religioseque exegimus,, nec dubitamus quin in iis exequendis par diligentia et religio eniteat illorum inter quos iu- dicium protulimus. Sic enim fiet, ut Episcoporum ductu et pruden- tia religiosi sodales de Anglicis missionibus apprime meriti strenue et alacriter e laboribus suis fructus salutis ferre pergant laetissi- mos, atque utrique (ut voce utamur Gregorii Magni ad Angliae Episcopos) communi.,, consilio, concordique actione quae sunt pro

(1) Reiffenst. L. 3 Decretal, tit. 30, n. 193. Van. Espen ius eccles, univ. part. 2, sect. 4, tit. 2, cap. 10, nn. 20 et 21.

(2) Argum, ex cap. quia Sacerdotes 13, caus. 10, quaest 1