496 LIBURNEN.

Notatu dignum est, quod interim Curia Liburnen. nun- quam voluerit in dubitationem adducere vim editi decreti, proinde pro legitime dissoluta habuerit Confraternitatem, quam sub hoc nomine unquam amplius appellare voluit no- vamque Confraternitatem in locum dissolutae sufficere inten- dit. Imo post editum decretum, Archivio Confraternitatis, apposita fuerunt sigilla, quae ne a sodalibus resignarentur, auctoritas Ecclesiastica recursum habuit ad publicos politiae officiales, ut impedirent, prouti factum est, ne Archivio So- dalibus ullus pateret aditus.

Contra haec omnia Sodalitas recursum habuit ad sedem Apostolicam, exponens pro nihilo habendum esse decretum Ordinarii, quoad Sodalitii dissolutionem, quia caret causa mo- tiva, et quia innititur opinione, idem Sodalitium esse ex- clusive paroeciale; dum e contra illud sit Confraternitas omnino laicalis, quae nullum subiit discrimen per leges He- truriae anni 1785.

Disceptatio synoptica

Ex officio animadversum fuit circa iuris quaestiones, quod Confraternitas autumat se non ecclesiasticam sed laicalem esse; quapropter subiectam haud esse Ordinarii iurisdictioni. Quin vero fìat longa disquisitio quoad naturam huius con- fraternitatis, cuius origo in antiquitatis tenebris delitescit, quod ad hodiernum statum, consuetudine magis quam cen- tenaria confirmatum, videtur ecclesiastica potius dicenda haec sodalitas. Nam sub fine saeculi praeterlapsi in pristinum restituta, addicta fuit servitio cultuique divino in Eccle- sia S. Catharinae, ea sub expressa conditione, ut parocho subesset et loci Ordinario. Quae conditio etsi non expressa fuisset, subaudiretur ; nam ex fine potissimum res suam na- turam desumunt: et perabsurdum esset, qualecumque Col- legium cuidam Ecclesiae parochiali inservire et cultui divino incumbere, tamen immune ab ecclesiastica potestate. - Mona- celli Formularium Leg. Append. decis. S. Bot. tom: IL D. 35.