Iuris conferendi canonicatus et cantoratus 505

tem inter et Episcopum, ob collationem quorumdam canoni-

catuum ab Episcopo peractas, iudex delegatus ab Apostolica

Sede, non modo nullas declaravit factas collationes, sed decrevit

Abbatem esse redintegrandum in quasi possessione conferendi

canonicatus.

Imo, urgebat, et a suprema civili auctoritate tale Abbatum

ius fuisse recognitum et probatum ; siquidem regio decreto

diei 7 maii 1789, quo statuta ecclesiae S. Ioannis Baptistae

approbata fuerunt, Sixtina constitutio velut lex fundationis

habita fuit ac n. 5 sartum tectumque relictum fuit Abbati ius

conferendi canonicatus et praebendas ... vigore fundationis ipsius

Collegiatae.

Quibus omnibus fastigium imponere consuetudinem, quae

nedum centenaria sed immemorabilis favore Abbatis habetur

in themate, quaeque, uti canonistae docent, meliorem titulum

de mundo suppeditat et ipsum beneplacitum apostolicum prae-

sumere facit - De Luca, De Regal., dis. 47, n. n ; De bene-

ficiis dis. 32, n. 2 et 4; De Empkyt., dis. 60, n. 3, Reiffens.,

De Praescripta n. 144; Rota, Decis. 374, n. n ; decis. 494,

n. 34, part. iç, aliisque passim.

Neque opponi posse subdebat, mansionariorum officia ex

reditibus cuiusdam pii operis primum anno 1778 ab ipso

Abbate constituta fuisse ; nihil enim magis naturale quam ut

Abbas, qui canonicos instituendi iure pollebat, et ius praesen-

tandi mansionarios sibi suisque successoribus reservaret, iuxta

normam in constitutionibus statutam et ab immemorabili obser-

vatam.

Quod si admitti vellet, prosequebatur, hoc ius Abbatem

sibi et successoribus minime reservasse, non inde tamen sequi

iuspatronatus ad Abbatem pro tempore non spectare. Profecto

mansionariatus institutus fuisse ex reditibus Capellae S. Caie-

tani, qui habiti fuerunt, ut bona Ecclesiae Collegiatae, dubitari

non posse ; at vero ex erectione aut fundatione Capellaniae

vel beneficii ex bonis alicuius Ecclesiae, huic iuspatronatus

acquiritur, Piton., De contra patron., All. 34, n. i ; Ferraris,