PAROCHIAE 507

pliciter cessum renunciatumque sit vindicari non posse, quasi vero sub conditione dimissum vel renunciatum.

Neque Monachos obiicere posse, sibi defecisse correspecti- vum; seu aedes S. Petri sibi attributas fuisse loco paroeciae: ideoque subtractis per civile Regimen eiusmodi aedibus, ad se pertinere paroeciam. Huic enim difficultati respondebat Episcopus, aedes S. Pedri Monachos obtinuisse per civilem et ecclesiasticam auctoritatem ope tantum Conventionis, quam confecerant, ut a se averterent poenas ob neglecta paroecialia munera: ne omnia enim amitterent, aedes praedictas sibi habuerunt: haec quidem in facto. In iure autem compertum esse principium, contractus perfecte conclusos, posse identidem resolvi, si facto alterius con- trahentis res pereat, non autem si casu aut ex vi maiore cui re- sisti non possit. Monachos autem amisisse aedes per vim seu per factum Principis.

Nullam praeterea succurrere rationem cur ex gratia Summi Pontificis quod Monachi peterent concederetur. Quae enim de incuria Parochorum saecularium assererent Monachi, non de- monstrari; neque umquam aliqua reprehensione dignos fuisse repertos: e converso, acta extare, quibus Monachi de neglecta animarum cura fuerint graviter reprehensi poenisque mulctati.

Neque in consideratione esse habendum quorundam oppi- danorum suffragium, id pos tu lan tem; ex eo praesertim, quod eorum nomina per contemnendum studium essent extorta; quod ex confecto per Curiam processu appareret.

D u b i a .

I. «An constet de validitate Decreti a Regimine (civili N.) « edito anno 1806, ita ut sit locus reintegrationi (Monachorum) « in possessione Parochiae (N.) adnexorumque bonorum in casu ».

« Et quatenus negative. II. « An sit consulendum SS.mo pro confirmatione Decreti

« in casu ». R ESOLUTIO. S. Congregatio Concilii re cognita die 19 Fe-

bruarii 1870 respondere censuit: ad I. et II. Negative in omnibus.