511. De s. Venerio Eremita.

1. Deus, creator omnium,
Custos tuorum militum,
Qui beatum Venerium
Tuum fecisti famulum.

2. Per cuius sancta merita
Tria resurgunt corpora,
Quorum in maris litore
Invenerat cadavera.

3. Ibi draco quum pessimus
Inter cavernas montium
Latebat ad exitium
Christianorum omnium.

4. Per Lazarum episcopum
Preces funduntur omnium,
Ut a tali periculo
Canensem salvet populum.

5. Cuius preces exaudiens
Prope speluncam veniens:
O fera immanissima,
Linque montis cacumina.

6. Per crucifixi merita
Alta profundi penetra,
Ut a tua perfidia
Tota purgetur patria.

7. Cuius voces et carmina
Fera intendens bestia,
Frangens montis cacumina
Tenet abyssi limina.

8. Post clamores hominum
Statim relinquit Tirum,
Clam venit ad Tirelium
In alto mare positum.

9. Ibi, redemptor omnium,
Per corvum, tuum nuntium,
Carne taurorum pinguium
Pavisti tuum famulum.

10. Deinde Dei famulus
Corripitur a febribus,
Vocatur ad consortium
Beatorum spirituum.

11. Sepultus a fidelibus

Cum canticis et laudibus,
Ubi post breve spatium
Coepit manare oleum.

12. Infirmitatum genera
Omnia curans corpora,
Nunc semper et per omnia,
Per infinita saecula.