DOCTRINAE CHRISTIANAE O l i

Confraternitatum vero Priores primum queruntur de iis, quae apud S. C. C. contra easdem retulerat Episcopus, profi- tentes sodales omnes sinceros esse Catholicos, atque in omnibus regulam observare proprii instituti, morem iugiter Episcopi praeceptis gessisse, rationem de bonorum administratione reddere coactos esse consilio vulgo delle opere pie, ceu lex, quae adhuc viget in Neapolitano regno, demandabat. Dein quaestionem aggredientes, referunt edita decreta potius esse damnosa quam incolis utilia; quandoquidem plures abstinent a satisfaciendo dominicali praecepto, eam praecique ob rationem, ob quam etiam ipsae Confraternitates amplius Capellanum adinvenire non valent. Cum igitur, concludunt lex non in destructionem, sed in aedificationem ferri debeat, cumque in damnum animarum et Sodalitiorum vertant lata ab Episcopo decreta, prono veluti alveo fluit eorumdem Cappellanos, haudquaquam obligari posse lectioni doctrinae christianae, quando pro Confratribus una simul congregatis, Missam celebrare debent.

DEFENSIO EPISCOPI . Hucusque dictis a partibus actricibus obsistit Episcopus, qui ignorantiam in fidei rudimentis in populo illius Dioecesis esse, rursum commemorat ob Parochorum ignaviam, paucis exceptis, in negligendo plures per annos sacrae cateche- sis atque ipsius Evangelii explanationem; atque subdit suae curae pastoralis fuisse subinde efficacia remedia adhibere ad tantum malum aversandum. Methodum autem ab ipso praeele- ctam perutilem esse, nedum comprobat facto aliarum Dioecesum, sed et experientia usque huc in Dioecesi P. servata. Populus namque attente dictae explicationi adsistit, ceu Cappellani Con- fraternitatum una echo testantur.

Episcopum autem presbyteros quoscumque compellere posse ad sacram catechesim tradendam, etiam in Missae celebratione scatere edicit ex Synodo Romana anno 1725 celebrata iii. 4, Cap. 5. Apprime enim interest Episcoporum christifideles in- strui in fidei rudimentis, ad quod saepenumero opera Episcopi et Parochorum impar est.

Omnem sed vero hac super re amaritudinem tolli subdit, si attendatur sapientissimum responsum a S. C. C. editum in Ci-