APPENDIX II. 511

quae et quanta ex frequenti eiusdem salutari verbi Dei pabulo Christi grex ad aeternam vitam perciperet adiumenta, compertum tamen est A. Tuae nunquam id sub praecepto ac peccati vinculo praecipi Apostolicae Sedis mentem fuisse. Hinc est quod paternis iteratisque monitis potius fidelibus, ut hisce mediis animae suae satius consulant suadendum exi- stimamus.

Decr. S. C. de Prop. Fide, 18 Augusti 1866. De Missa applicanda pro populo.

Post datam a SSmo D. N. Pio divina providentia PP. IX. die 3 Maii anni 1858 epistolam encyclicam incipientem Amantissimi Redemptoris, dubitari coepit an per ea, quae inibi habentur de obligatione paro- chorum aliorumque curam animarum actu gerentium celebrandi et ap- plicandi Missam pro populo omnibus dominicis, festisque aliis diebus, haud exceptis iis, qui ex Apostolicae Sedis indulgentia e dierum de praecepto festorum numero sublati, vel translati sunt, derogatum fuerit prioribus aliis laudatae Sanctae Sedis declarationibus, quibus, nunciatum fuerat in missionum locis, ubi neque parochi neque paroeciae rite adhuc institutae inveniuntur, Vicarios Apostolicos et missionarios, licet ani- marum curam exercentes, supradictae obligationi implendae tantum- modo titulo charitatis, non vero ex iustitia obstringi. Porro quamvis annuente Sanctitate Sua, Sacra Congregatio de Propaganda Fide die 5 Augusti anni 1860 negative responderit, nonnulli tamen Vicarii et missionarii apostolici, rati non omnem prorsus ambigendi rationem hoc responso amotam fuisse, sequentes proposuerunt quaestiones :

1. An Vicarii Apostolici ac missionarii, qui quovis modo curam animarum in certo aliquo loco assumunt, omnes indistincte obligentur ex iustitia ad applicandam Missam pro populo in diebus festivis.

2. An vero de illis, qui ex iustitia non obligantur, dici debeat decere ex charitate aut teneri ex charitate ad applicandam Missam pro populo in diebus festivis.

Iam vero cum de his quaestionibus actum fuerit in generalibus co- mitiis eiusdem S. Congregationis, habitis die 23 Martii anni 1863 Emi Patres respondendum censuerunt :

« Ad 1. Negative, dummodo non agatur de locis, in quibus sedes « episcopales ac paroeciae canonice erectae iam sint, atque ad eas Vi- « carii Apostolici et missionarii missi sint, ut legitimorum Pastorum vices « gerant.

« Ad 2. Vitandam esse locutionem teneri ex charitate, dicendum