512 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

1 MANSI, 1. c, IV, 891. 2 Luc, I, 43. * Ephes., VII, 18-20. * De carne Chr., 17, P. L., II, 781. 8 Cfr. MANSI, 1. c, IV, 599.

intelligente perfectum ex ea traxerit, cui et Dei Verbum secundum

hypostasim unitum, secundum carnem natum dicitur » . 1

Enimvero, si Filius B. Mariae Virginis Deus est, illa pro certo,

quae eum genuit, Dei Mater iure est meritoque appellanda; si una

est Iesu Christi persona, eaque divina, procul dubio Maria non

Christi hominis Genitrix tantummodo, sed Deipara, seu Theotocos

vocari ab omnibus debet. Quae igitur ab Elisabeth, cognata sua,

«Mater Domini mei» 2 salutatur, quae ab Ignatio martyre Deum

peperisse dicitur,8 et ex qua Tertullianus Deum natum esse pro-

fitetur, 4 illam utique omnes almam Dei Parentem venerentur,

cui plenam contulit aeternum Numen gratiam, tantaque adauxit

dignitate.

Ac porro, hanc a prima Ecclesiae aetate traditam veritatem

non quispiam ex eo reiicere poterit, quod B. Virgo Maria corpus

quidem Iesu Christo praebuerit, non caelestis Patris generaverit

Verbum; siquidem, ut suo iam tempore Cyrillus recte dilucideque

respondet, 5 quemadmodum ceterae omnes, in quorum sinu ter-

rena nostra concretio non anima procreato humana, matres

revera dicuntur ac sunt, ita ipsa itidem ex una Filii sui persona

divinam adepta est maternitatem.

Merito igitur,* impiam Nestorii sententiam, quam Romanus

Antistes, divino Spiritu ductus, superiore anno damnaverat,

iterum Ephesina Synodus sollemniter reprobavit.

Atque tanta in Deiparam Virginem Ephesina plebs ferebatur

pietate, tanto aestuabat amore ut, cum latum a conciliaribus

Patribus iudicium intellexi sset, effusa animorum laetitia eosdem

conclamaret, atque ardentibus instructa facibus confertoque

agmine, domum usque comitaretur. Ac pro certo ipsamet magna

Dei Parens, mirando eiusmodi spectaculo suaviter de caelo arri-

dens, suos Ephesi filios eunctosque catholici orbis christifideles,