514 BURDIGALEN. SEU PETROCORICEN.

Disceptatio Synoptica

DEFENSIO MULIERIS. Sponsae patronus, qui totus est in evincendas metus gravis circumstantiis, in primis huius metus rationes exponit in necessitate, qua versabatur mater, tegendi suam malam tutelae administrationem.

Filia tamen resistebat adhuc, et petivit enixe, pergit Orator, et obtinuit, ut matrimonii celebratio deferretur, do- nec Antonius socialem conditionem fuisset adeptus. Sperabat enim interim occasionem apprehendere, qua invitas nuptias evitare posset. Ast mater timens, ne dilatio suo proposito praeiudicium afferret, coactionem et imperium exaspera vit; et continuis et importunis precibus et hortationibus , nec non minis, filiolam coegit ad nuptias. Et revera die 19 Mar- tii 1887 matrimonium celebratum fuit. Coactionem vero fassa est ipsa mater.

Hisce rerum enucleatis adiunctis , patronus ducit Do- ctorum agmen, pro viribus contendens eorum sententiam mi- rifice concinere ad stabiliendam nullitatem matrimonii in casu. Ad rem ait Cosci De separatione thori lib. 1, cap. 8, n. 3. - ibi - Ad irritandum matrimonium satis est minor metus, quam in ceteris contractibus propter maximam libertatem voluntatis, quae in illo desideratur; et Sánchez De matri- monio lib. 4, disp. 8, num. 7 et conclusio : « inter has sententias, secundam reputo probabilem. Cum enim ex una parte importunitas cuiuscumque sit, valde urgeat, ne dicam vexet, et opprimat, ut probant omnes textus adducti pro 1 Sententia n. 4, et ex altera parte reverentia personae petentis debita, pusillanimem ac "timidum, nec audentem con- tradicere rogatum reddat, merito et iure optimo utraque metuendi causa coniuncta (nempe preces et reverentia) pru- dentem ac constantem coget ipsiusque consensum extorque- bit » et Pirhing lib. 4, tit. 1, sect. 4, n. 119. « Preces importunae ac saepius repetitae, etsi non solae, coniunctae tamen cum metu reverentiali personae rogantis, et moleste instantis , inferunt metum cadentem in virum constantem