S. PAULI IN BRASILIA SIS

ris iuris canonici, quod vicarius generalis interpretatus sit con- stitutionem Benedicti XIV: « Cum illud » in sensu opposito de- cisionibus S. C. C. Nequaquam enim Vicarius generalis univer- sam constitutionem « Cum illud » interpretatus est, sed de dua- bus tantum formalitatibus, omnibus cdiis omissis, sententiam pro- tulit. E contrario lector iuris canonici, ut probet duas illas for- malitates esse substantiales solemnitates eo processit, ut asse- reret, omnia in const. « Cum illud » a Benedicto XIV praescripta pro forma substantiali concursus esse habenda. Manifestum est igitur assertionem lectoris iuris canonici et argumentationem latius patere, quam sententia iudicialis Vicarii generalis.

Denique sententia iudicialis a Vicario generali lata, si ad duas illas formalitates restringatur, suo fundamento iuridico non vi- detur carere.

Etenim insertio illa formalis et scripta in catalogum concur- rentium non est habenda tanquam formalitas ad valorem con- cursus necessaria, nisi id expresso iuris textu probetur, prae- sertim cum agatur de solemnitate adeo exigui momenti, et nul- litates actuum sint probandae, utpote multum odiosae, non às- serendae. At nullus iuris textus afferri potest, quo nullitas actus definitur propter omissam istam formalitatem, et quae a lectore iuris canonici de facto afferentur, omnino non sunt ad rem et nullius plane momenti. Quare iure merito in causa allata in Acta S. Sed. vol. XL p. 83 illius omissionis nulla omnino ratio habita est, quoniam sufficienter constabat de intentione concur- rendi. Id quod procul dubio obtinuit in hac nostra causa. Nam qui maiorem partem documentorum ad concursum requisitorum intra legitimum tempus ad competentem auctoritatem ecclesiasti- cam transmisit, is intentionem concurrendi satis manifestat.

Imo etiamsi quis nomen suum daret, termino clauso, ab exa- mine concursus non esset repellendus, dummodo sese sisteret, re adhuc integra, i. e. examine concursus nondum peracto, et docere posset se legitimo impedimento fuisse detentum. Ita enim teste Leurenio, Forum beneñc. p. I, q. 182 respondit S. Congr. Conc., eamdemque sententiam adoptavit Rota et sequuntur Cor- rad., Garcias, Scavini. Etenim Ecclesiae utilitas exigit, ut plures oppositores concurrant, neque tempus in edicto praefixum ef- ficit, ut alii competitores plane excludantur, sed ut sciatur non esse amplius exspectandum. Cf. quoque Act. S. Sed. vol. XL p. 84. et 89, vol. XVII p. 590.