516 S. PAULI IN BRASILIA

Denique nullitas concursus etiam inde repetí non potuit, quod unicus iste competitor, termino elapso, sed examine con- cursus nondum habito, aliquod documentum aliis documentis intra tempus legitimum iam exhibitis denuo addiderit. Profecto Benedictus XIV in const. «Cum illud» § 16. n. II.prohibet, ne « dicto termino elapso, documenta huiusmodi quaecunque et qualiacunque ea sint, nullatenus» recipiantur.At aeque certum est eundem Benedictum XIV L c. n. 6 statuere : « Praeterea in ferenda sententia atque reparando gravamine idem iudex, i. e. appellationis, innitatur solummodo probationibus ab actis dici- tis, tam respectu doctrinae, quam aliorum meritorum. Quia vero a publica indictione usque ad diem habiti concursus tantum tem- poris intercessit, quantum satis fuit commoda exhibendis ne cessariis iuribus, attestationibus, requisitis aliisque meritorum documentis; idcirco ut quaevis via fraudibus praecidatur, volu mus atque districte mandamus, ne dictae attestationes, fides tam iudiciales quam extraiudiciales et documenta quaecunque studiose conquisita et post concursum ut aiunt expiscata ullo modo recipiantur. » Quae verba aperte demonstrant documenta ante concursum exhibita valore probandi non destitui. Praeter- ea ob oculos habendus est scopus illius constitutionis Bene- dicti XIV atque speciatim vero ordinationis § 16 contentae. Ut constat ex § 15 cit. const. noluit Benedictus XIV appellationis remedium in hac materia concursus penitus abrogare, sed im- pediendum sibi pariter existimavit « ne improbi... ingenii homi- nes remedium appellationis ad iustitiae praesidium institutum callide traducant ad iniquitatis defensionem». Quibus iustitiae legibus profecto adversatur, si in appellatorio iudicio non de ea dignitate, honestate, scientia atque aptitudine tempore examinis actu iam existenti sententia feratur, sed de scientia post exa- men acquisita, atque de honestate quae innitebatur documentis post concursum « expiscatis ». At in nostro casu iudicium in appellatorio non fuit prolatum atque documenta, saltem ante concursum fuerunt exhibita. Ergo nihil factum est, quod adver- saretur intentioni Benedicti XIV.

Quoad professorem iuris canonici, qui sententiam vicarii ge- neralis impugnare contendit, ait Consultor, omnes allegationes ab eodem adductas non esse ad rem, nec quidquam probare contra sententiam eiusdem vicarii; id quod clare evincit.

Hoc peracto, ad votum Episcopi gradum facit; et ait: quae-