464. De sancta Ursula.

Ad Vesperas.

1. Pange, lingua, puellarum
Sacrum contubernium,

Quae spernentes terrenarum
Rerum desiderium,

Obtinent coelicolarum
Regna per martyrium.

2. Summo regi desponsatur
Sacra martyr Ursula,

Et mortalem aspernatur
Sponsum virgo sedula,

Ne pudoris infringatur
Pretiosa cellula.

3. Nato regis jam sperante

In ejus connubia,
Petit, sibi concedatur

Triennis inducia,
Castitatis ut plangatur

Damnum per haec spatia.

4. Ista regis Brittannorum

Christiana filia,
Solum regis angelorum

Optans matrimonia,
Nati regis paganorum

Abhorret sponsalia.

5. Ergo spondet et precatur
Tyrannus potentior,
Post promissa comminatur

Omni monstro saevior,
Fide contra quem armatur
Virgo turre tutior.

6. Hujus et nos deprecemur
Devote constantiam
Et constanter imitemur

Illius prudentiam,
Ut cum ipsa subleventur
Ad coelestem gloriam.

7. Unitati, trinitati

Solvamus obsequia,
Ipsis quoque, numero quae

Sunt undecim milia,
Ut post cursum vitae sursum
Vivamus in gloria.